Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1978, Page 178

290
ÞORLÁKS SAGA BC
fæla Þorlakf b(yfkupf) dreymdi preft þann er Þorualldr het. firir s
nordan land. þat var a iolum. hina næftu nótt firir Thomaf dag
eEkibyfkupf. Honum þótti at fer koma madr einn. virðuligr i
ifirbragdi. i kennimannligum buningi. preftrinn fpurði. hverr honum 6
birtiz. hann fagðiz vera Þorlakr b(yfkup) ok fagdi preftinum næn
ci8rb veðratta my|ndi batna af þui at wetr var hardr ok tæygdi hann sua
til at eptir mundi fara þat er mæira laa wid. er hann fagdi þat fyrft s
er honum war sealfum meft vm hugat. ok Ræyndi hann þat eptir
hans forfógn werda. þa bad hann ok hann huglæida annat þat er
fyrir hann bar ok bera þat sem fyrir flefta vitra menn er hann fagdi 12
honum. Ek vil þat naad til gefua f(agdi) hann. at menn læiti til
graptrar mins at fumri ok féé likami minn or iordu tekinn ef nockut
þickia hæilaglæiks merki a vera. en menn göri vm ai hæit edr daga 10
halld sem syniz. Hann huarf fra honum at syn þa er hann hafdi
þetta mællt er honum þotti naudsynligazft. enn preftr waknadi. ok
Thorlaks byskups C3. 2 rigríaml.-—beimi] anillait c1-3-4-6-7 8. 2-3 hiní fæla] æ Ce.
3 preXt] prest einn C3-4, einn prest C6-7; +i syílu brandz byXkups C1-3-4-6-7. þann
-—het] efter eRkibyXkupt C6-7. 3-4 firir—var| C1-3-4-6-7. iolum] Hölum C6.
hina]-4-C6-7. natt C1. firir] eptir C1-6. Thomaf dag] Meffo dagh thomas C1,
Thomas messu C3-4-6-7. 5 Honum] ad fat C1) honum C3-4-6-7. at—einn] madr
koma at ser C1'6-7, koma ad sier madur C3-4. virdug- C3-4-6. i] ad C6, at C7.
6 i] med C1, og med C3-4. buningi] bunadi C6-7. preftrinn] Enn er preftr C1,
Enn prestur C3-4. 6-7 honum birtiz] hann v?ri C1. 7 birtiz] syndist C3-4-6-7.
hann Xagðiz] þa fagdiz hann C1. fagdiz vera] sagdi C6. ok] hann C1-3-4. preft-
inum] presti C1-3-4; +fyrft fyrir C1-3-4, +fyrst C6-7. næR] huenær C3, hupnar C4.
8 veðratta myndi] wedr mundu C1, veturinn fvetur C1) mundi C6-7. Med my i
myndi slutter bl. 19 i B, som derefter har lakane; den flg. tekst tages fra C1. 8-9 af
—fara] sem miög var hardur ad (+hann C1) teigdist ftæygdist C1) so til ad nema
fma C7, vistnok=munaj C6-7. 9 fara]-rC3'4. er1] sem C6. er2—fyrft] er hon-
um var þad fyrst sagt C6; +C7. 10 honum] presti C3-4. sealfum] — C6-7.
vm hugat] hugur a ad vita C6, vmm at vita C7. Ræyndi] efter hann C6-7. 11
for-] fyrer- C3-4. werda] vera C6. bad—huglæida] mællti hann ad hann hug-
leyddi og C!'-4, m: Þorlakur byskup enn ad hann skylldi hugleida C6-7. þat er]
og þad sem C6-7. 12-13 bar—honum] bæri og seigia sem flestum vitrum monnum
C6-7. 12 bera þat] bæri C3-4. menn]+þad C3-4. 13 Rsad—gefua] 4-C6-7. sagdi]
saal. C3-4, s. C6-7. 14 graptar C6-7. at fumri] æ C6-7. féé]-i- C7. lijkamur
C6. nockut] nockur C3-6-7, npckur C4. 15 þickia] foran a C6-7. merki] virki
C6. góri] giora C3-4; +sem synist C3-4-6, +ser sumt (!) C1. daga] dagz C3,
dags C4-6-7. 16 sem syniz] æC3-4-6-7. 16-17 Hann—naudsynl.] og er hann hafdi
þetta mællt hvarf h?nn ad sijn frá honum C6-7. 16 er]-i-C4. 17 enn]+er C6-7.