Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.06.1964, Side 46
36
menn eý vita huór vera munde, bar þa bratt ad, var
konge sagt ad son hans væri heým komen, var nu
lokid vpp Stolpa sundum og sigldu þeir jnn á höfnena. 3
gengu aller mote kongsýne skorte nu ey glede j
Miklagarde, var nu basunad j huorium turne var nu
fagnafundur med konge og sýne hans. þöttist hann nu 6
hafa heymt [hann] or heliu. hafde kongur spurt ad
þeir brædur hófdu leýta[d ad] R(egin)b(alld) enn visse
ey huornenn fared hafde fagnar nu huor odrum enn 9
eingenn gáer ad Vilhialme, leyder keýsarinn son sinn
j hóllena og setur hann j hásæte hia sier. þad er nu af
Vilh(ialmi) ad segia hann leyder hest sinn af skipunum 12
og fylger dýred honum, leggur hann sodul á sinn hest
og herklædest rydur so til borgarinnar. hann sier
margar ágiætar haller, eirn turn sá hann miklu fegre 10
enn aunnur hus. sa hann og einn vaktara þar vid,
þann drap hann og reýd ad kastalanum, var hann
opinn, hann stie af bake og gieck jnn, og dýred med 18
1 ad] with this word ends 577, 13v; f. lár-v is written in a
younger hand on top of the original text which has been
erased; no variants have, therefore, been given frorn this
folio.
11-12 þad-hann] Nv rtokum uier þar til (kemur suo 599) at
Vilhialmur 548, lOr, 599, llr.
inseparable. When the entrance to the harbour, Stólpa-
sund, has been opened, they sail in. Everyone has gathered
there to welcome the king’s son and bassoons sound from
every tower. The king has heard that the two brothers
had sought out Reginbald but knows nothing of the issue.
While Vilhjálmr is completely neglected, the emperor
leads his son to the castle and places him in the high-seat
beside himself. Vilhjálmr leads his horse from the ship,
saddles it, dons his armour and rides, accompanied by
the Jion, to the castle. In front of an exceptionally
beautiful tower stands a sentry whom Vilhjálmr kills and