Ægir - 2021, Qupperneq 24

24
„Fyrstu mánuðirnir hafa farið í að
átta sig á rekstrinum. Reyna að skilja
hann og fá hugmyndir að breyttum
áherslum. Við erum í þeirri stöðu að
langstærstur hluti af því sem stofnun-
in vinnur að er vöktun. Hún kostar
nánast alla þá peninga sem við höfum
úr að spila og við þurfum að sníða
okkur stakk eftir því. Það sem við er-
um að reyna að horfa til er hvað við
getum gert í þeirri grunnrannsókna-
starfsemi sem hjálpar okkur áleiðis að
því að skilja stóru hlutina. Það þýðir
að við þurfum að forgangsraða og
hugsanlega taka eitthvað af dagskrá.
Við erum ekki komin svo langt. Við
breyttum áherslunum aðeins í apríl til
að gera allt sem við gátum til að
tryggja að við yrðum innan fjárheim-
ilda ársins í ár. Við erum því að horfa
meira til ársins 2022. Við erum á byrj-
unarskeiðinu í þeirri hugmyndavinnu
hvernig þær áherslur verða. Ekkert er
endanlega ákveðið en það eru mjög
stór og knýjandi verkefni sem við
þurfum að skoða.“ Þetta segir Þor-
steinn Sigurðsson, forstjóri Hafrann-
sóknastofnunar, í samtali við Ægi.
Hann tók við starfinu í byrjun apríl í
ár af Sigurði Guðjónssyni.
Stór stofn gefur lítið af sér
Þorsteinn rekur gang mála áfram: „Efst á
listanum er að finna út skýringar á
hinni mjög svo döpru nýliðun sem er í
ýmsum fiskistofnum. Þar á meðal er
hvers vegna nýliðun í þorski er ekki
meiri eftir að stofninn stækkaði. Þorsk-
stofninn er stór og hefur ekki verið
stærri í áratugi. Þrátt fyrir það erum við
ekki að sjá afgerandi stóra árganga
koma inn. Við erum líka að sjá alveg
hræðilega nýliðun í mörgum stofnum.
Humarinn er náttúrulega hruninn en
þetta á einnig við um löngu, blálöngu,
 Þorsteinn Sigurðsson, forstjóri Hafrannsóknastofnunar, hefur áhyggjur af slakri nýliðun margra fiskistofna.
Ljósmynd Hjörtur Gíslason.
 Loðna í loðnuleiðangri í janúar 2018. Ljósmynd Svalhildur Egilsdóttir.