Skessuhorn - 15.09.2021, Blaðsíða 23

MiðVikudaGuR 15. SepteMBeR 2021 23
Stofnungi á Hvanneyri óskar eftir
að ráða Rekstrarstjóra/Bústjóra.
Starfið fellst í að sjá um innflutningi erfðaefnis (Stofnfugla) fyrir framleiðendur kjúklinga •
og neyslu eggja í landinu.
Samskipti við framleiðendur erlendis og innlenda kaupanda. •
Skipuleggja og hafa umsjón með útungun og geta sinnt eldi stofnfugla í uppeldi í •
afleysingum fyrir aðra starfsmenn
Viðkomandi þarf að hafa menntun eða bakgrunn í landbúnaði, búa yfir tölvu og mála kunnáttu
(norðurlandamál/enska ), tæknilega sinnaður, sé laghentur og geti sinnt minniháttar viðhaldi
á tækjum og eignum Stofnunga, kunni einhver skil á bókhaldi og æskilegt að hafa búsetu á
Hvanneyri eða nágrenni.
Starfið er hlutastarf.
Áhugasamir vinsamlegast sendi umsóknir fyrir 20. september á Jón Magnús reykjabuid@kalkunn.is
Laust starf hjá
Stofnunga
Ólöf Margrét Snorradóttir hefur
verið kjörin nýr prestur í Garða- og
Saurbæjarprestakalli og mun hún
ganga þar til liðs við Þráin Haralds-
son og Þóru Björgu Sigurðardóttur.
Ólöf fæddist á Ísafirði árið 1971 og
er hún önnur í röð þriggja systkina.
Ólöf bjó fyrstu þrjú árin á bænum
Neðri-Breiðadal í Önundarfirði,
þar sem faðir hennar var bóndi.
Þriggja ára flutti hún með fjöl-
skyldu sinni til Þorlákshafnar þar
sem þau bjuggu til ársins 1977. Þá
flutti fjölskyldan á Húsavík þar sem
Ólöf gekk í grunnskóla. Árið 1985
lést faðir Ólafar og tveimur árum
síðar flutti móðir hennar með hana
og bræður hennar tvo til Reykjavík-
ur. Þar gekk Ólöf í Menntaskólann
við Sund.
Lenti í veikindum
Þegar hún hafði lokið stúdentsprófi
skráði Ólöf sig í sálfræði við Háskóla
Íslands. „Ég var í því námi í tvo vet-
ur en fannst það ekki henta. Ég fór
að hugsa að mig langaði kannski
bara að verða talmeinafræðingur
og byrjaði því í almennum málvís-
indum í háskólanum,“ segir Ólöf.
Hún lauk B.a. prófi í því námi árið
1997 en þá hafði hún verið að vinna
með námi frá 1995 hjá Orðabók
Háskólans. Ólöf fór þá í fullt starf
þar og vann hjá Orðabók Háskól-
ans til ársins 2004. Meðal annars sá
hún um þáttinn Íslenskt mál í út-
varpinu ásamt fleirum í nokkra vet-
ur í kringum aldamótin. Ólöf lenti
í veikindum um tíma þar sem hún
þjáðist af miklu þunglyndi og kvíða.
„Ég varð mjög veik, var óvinnufær
og lagðist inn á geðdeild um tíma.
Ég næ mér svo á strik aftur og þeg-
ar ég horfi til baka á sjálfa mig frá
þessum tíma sé ég á hversu slæm-
um stað ég var og hvað ég er láns-
söm að hafa náð mér upp úr veik-
indunum, þetta hefði svo auðveld-
lega getað farið í hina áttina,“ segir
Ólöf og bætir við að þarna hafi hún
fengið mikinn stuðning frá fjöl-
skyldu og vinum, sem skipti hana
miklu máli.
Ekki skráð
í Þjóðkirkjuna
Ólöf hafði á þessum tíma nokk-
uð lengi upplifað að Guð væri ekki
til staðar í hennar lífi. „Ég var á
þessum tíma ekkert sátt við Guð
og hugsaði með mér að það væri
hræsni að ég væri skráð í Þjóðkirkj-
una þar sem ég trúði ekki. Ég skráði
mig því úr kirkjunni,“ segir Ólöf.
um það leyti sem hún var að stíga
upp úr sínum veikindum kynnt-
ist hún svo manninum sínum og
skömmu seinna eignast þau fyrstu
dóttur sína, árið 2001. „Við ætl-
uðum að gifta okkur og mig lang-
aði að gifta mig í kirkju og ég vildi
líka láta skíra barnið mitt. en mér
fannst ég ekki geta verið að nota
þjónustu kirkjunnar ef ég var ekki
skráð í hana svo ég skráði mig aft-
ur í Þjóðkirkjuna. Þá var trúin líka
komin aftur inn í líf mitt, svo þetta
var sjálfsagt skref,“ segir Ólöf. Árið
2002 kom svo önnur dóttir þeirra
Starfsfólk Hjúkrunar- og dvalar-
heimilisins Brákarhlíðar í Borgar-
nesi hélt Handverks- og útimark-
að síðasta fimmtudag. Þar var ým-
islegt til sölu fyrir gesti og gang-
andi. Markaðurinn fór fram á bíla-
stæðinu fyrir neðan heilsugæsluna í
ágætis veðri milli klukkan 14 og 17
og mættu margir. Stefnt er að því að
geta boðið upp á eitthvað viðlíka í
Brákarhlíð þegar nær dregur jólum
og þá innandyra. Björn Bjarki Þor-
steinsson, framkvæmdastjóri Brák-
arhlíðar, var á svæðinu og smellti af
myndunum sem fylgja hér.
vaks
Útimarkaður Brákarhlíðar
Ólöf Margrét er nýr prestur í
Garða- og Saurbæjarprestakalli
hjóna í heiminn. Fljótlega eftir það
fór Ólöf að huga að frekara námi.
„Mig langaði að læra meira, eitt-
hvað nýtt. Ég vildi samt finna nám
þar sem ég gæti notað mína mennt-
un í málvísindum en mig langaði
samt líka að vinna með fólki. Mér
fannst eitthvað áhugavert við guð-
fræðina eftir að ég hafði séð kynn-
ingu frá guðfræðideildinni. Mér
fannst guðfræðin líka geta geng-
ið með málvísindanáminu mínu,“
segir Ólöf.
Gleði og sorg
„Sem prestur sá ég fyrir mér að
ég gæti unnið með fólki, ekki bara
á erfiðum tímum heldur líka í
gleðinni. Það fannst mér heillandi,
að geta verið til staðar með fólki í
gleði, sorg og öllu þar á milli. Það
er dýrmætt og ég er þakklát að fá
að taka þátt í þessum stundum í lífi
fólks,“ segir Ólöf. Á meðan hún var
í náminu ætlaði hún sér þó ekki að
verða prestur. „Ég er mjög feimin,
hlédræg og óframfærin manneskja.
tilhugsunin að standa fyrir framan
fólk og tala þótti mér lítt spennandi.
Ég var aldrei að fara að gera það,“
rifjar hún upp og hlær. „Í undir-
meðvitundinni var samt alltaf eitt-
hvað sem var að ýta mér þangað og
ég heillaðist meir og meir af prests-
starfinu eftir því sem leið á námið.“
Samhliða náminu tók Ólöf nokk-
ur námskeið í sálgæslu en sá hluti
námsins heillaði hana mest. „Ég hef
alltaf lagt áherslu á það, sálgæsluna.
Þar kemur inn að vera stuðning-
ur fyrir fólk í hverju sem það er að
takast á við. Við mætum allskonar
verkefnum í lífinu og stundum er
gott að hafa eyra til að hlusta og þá
langar mig að geta verið til staðar,“
segir Ólöf. einnig lauk hún dip-
lómanámi í sálgæslufræðum á síð-
asta ári.
Vildi koma nær
dætrum sínum
Ólöf lauk kandídatsprófi í guðfræði
árið 2013 og fór þá að vinna í Fella-
og Hólakirkju þar sem hún sá um
starf eldri borgara. Í apríl 2014 sá
hún auglýst starf prests í egils-
staðaprestakalli og sótti um. Í maí
sama ár var ljóst að hún hafði verið
valin. „Ég hafði í raun enga teng-
ingu austur og hafði lítið komið á
þetta svæði. en ég sótti um og sé
ekki eftir því,“ segir Ólöf. Í ágúst
sama ár flutti hún austur með fjöl-
skylduna og kom sér vel fyrir áður
en hún tók við starfinu 1. nóvember
2014. Ólöf skildi við manninn sinn
fyrir tveimur árum og eldri dætur
hennar tvær eru fluttar til Reykja-
víkur. „Það togaði í mig að koma
nær þeim svo ég ákvað að sækja
um í Garða- og Saurbæjarpresta-
kalli. Mér þykir akranes spennandi
staður og hlakka mikið til að koma
þangað. Ég er vön að vinna í teymi,
en hér fyrir austan er unnið í teymi,
og ég hlakka til að vinna í teymi í
nýju prestakalli,“ segir Ólöf.
Stuðningshópar
aðspurð segist Ólöf ætla að taka að
sér starf eldri borgara í Garða- og
Saurbæjarprestakalli en hún hefur
alltaf lagt mikla áherslu á allt starf
með öldruðum. „Í gegnum námið
mitt lagði ég alltaf áherslu á eldra
fólk. B.a. ritgerðin mín fjallaði um
líknarmeðferð og kandídatsritgerð-
in mín um sálgæslu aldraðra á hjúkr-
unarheimilum. Þegar ég kom aust-
ur gekk ég inn í starf fyrir aldraða
og hef svolítið byggt það upp þessi
sjö ár. Ég hef verið með samveru-
stundir vikulega með öldruðum og
legg mikla áherslu á það. Ég hlakka
til að kynnast því starfi sem fyrir
er á akranesi og fá tækifæri til að
vinna fyrir fólkið þar,“ segir Ólöf.
„eitt sem ég hef lagt áherslu á hér
fyrir austan, og langar til að gera
á akranesi, er að vera með stuðn-
ingshópa. Þá hef ég verið með hóp
fyrir þá sem hafa misst einhvern í
sjálfsvígi, hóp fyrir foreldra sem
hafa misst barn og svo opinn hóp
þar sem er ekki skilgreindur miss-
ir. Mér þykir mikilvægt að fólk geti
sótt stuðning hvort af öðru,“ seg-
ir Ólöf. Spurð hvenær hún sé vænt-
anleg á akranes segist hún ætla að
koma um mánaðamótin október-
nóvember, ásamt yngstu dóttur
sinni sem er fædd 2008.
arg
Ólöf Margrét Snorradóttir.