Skessuhorn - 16.02.2022, Blaðsíða 28

MIÐVIKUDAGUR 16. FEBRÚAR 202228
Vörur og þjónusta
H P Pípulagnir ehf.
Alhliða pípulagnaþjónusta
Hilmir 820-3722
Páll 699-4067
hppipulagnir@gmail.com
S
K
E
S
S
U
H
O
R
N
2
01
8
Fyrir alla vigtun
Húsarafmagn
Töflusmíði
Iðnaðarrafmagn
Bátarafmagn
Bílarafmagn
RAFMAGN
vogir@vogir.is Sími 433-2202
VOGIR
Bílavogir
Kranavogir
Skeifuvogir
Pallvogir
Aflestrarhausar
Hönnun prentgripa
& alhliða prentþjónusta
Dreifi bréf - Boðsbréf
Ritgerðir - Skýrslur
Reikningar - Eyðublöð
Umslög - Bréfsefni
Fjölritunar- og
útgáfuþjónustan
Getum við
aðstoðað þig?
sími: 437 2360
olgeirhelgi@islandia.is
- Meirapróf - Fjarnám - Aukin ökuréttindi
Verkleg kennsla/próf; Akranes - Reykjavík,- valkvætt.
Upplýsingar á aktu.is og í síma 892-1390.
Ökuskóli allra landsmanna
Pennagrein Pennagrein
Við undirrituð viljum eftir að hafa skoð­
að hugmyndir og tillögur VSÓ fyrir
Vegagerðina, sem unnar voru fyrir til­
stuðlan sveitarstjórnar Hvalfjarðarsveit­
ar, um vegarlagningar um sveitarfélag­
ið, mótmæla þessum tillögum harðlega.
Við teljum þær engan veginn fullnægja
þeim væntingum eða kröfum sem gera
má til slíkra framkvæmda í dag. Einnig
þarf að horfa til þess að þær verða
óaftur kræfar og munu notast til næstu
100 ára hið minnsta.
Við getum séð fyrir okkur og höfum
þá trú að mikil uppbygging geti átt sér
stað í þessu friðsæla og fallega sveitar­
félagi, ef það verður ekki skaðað veru­
lega, ekki síst í­ og kringum Melahverf­
ið og einnig í Leirár­ og Melasveitinni.
Þá er ekki gott ef búið verður að leggja
hraðbraut einmitt þar sem íbúðabyggð­
in gæti verið þéttust. Tökum sem
dæmi Lambhaganesið, þangað gæti
Melahverfið stækkað eða það orðið úti­
vistarsvæði, þá væri ekki gott að vera
með hraðbraut í gegnum mitt hverf­
ið með þeim hættum og ónæði sem því
fylgir.
Þessar fjórar leiðir sem boðið er upp í
tillögum VSÓ, eru að okkar mati engan
veginn ásættanlegar, vafalaust hafa þær
allar einhverja kosti, hver með sínu
sniði, en allar eru þær stórgallaðar. Til­
lögurnar kalla á mikið af hliðarvegum
með ýmisskonar tengingum og undir­
göngum, smíði nokkurra brúa, tak­
marka íbúum aðgang að eigin landi, ná­
lægð vega við íbúðabyggð og frístunda­
byggð, gerir fólki jafnvel dvöl í eigin
húsum illmögulega.
Nú í dag er mikið talað um kolefnis­
spor, verndun votlendis og náttúru.
Það er ekkert tillit tekið til þess í þess­
um hugmyndum, akstursleiðir lengd­
ar, skurðir grafnir með vegum og ræst
fram, þurrkað upp votlendi, fjöldi
undirganga sem einnig þarf að fram­
ræsa, byggðar brýr á veiðiárnar Laxá og
Leirá. Hitaveitulagnir sem nýbúið er að
endurnýja svo og raf­ og ljósleiðarlagnir
sem einnig eru nýlega lagðar í jörðu til
hliðar við þjóðveg eitt, þurfa þá vænt­
anlega að færast eða hliðarvegur sam­
kvæmt valinni tillögu (tillaga 1c) færast
enn meira til hliðar.
Mikið hefur verið rætt um að ekki
megi snerta við Grunnafirðinum vegna
Ramsarsáttmála en það er einmitt gert
samkvæmt þessari tillögu. Sjávarfalla
gætir upp undir Laxárbakka, undir
brúna við Laxá, einnig er það við læk­
inn milli bæjanna Lækjar og Lyngholts,
þar fellur alveg að þjóðvegi 1 og reynd­
ar aðeins lengra á stórstreymi. Það þarf
að taka inn í dæmið að friðun Grunna­
fjarðar nær allan hringinn. Þetta tel ég
þó ekki vandamál, má leysa með stærra
ræsi og brú. Þess skal einnig getið að
lagning hliðarvega og akstursleiða er
einnig á teikniborðinu hvað varðar veg­
inn frá Grundartanga að Hvalfjarðar­
göngum en ég mun ekki fara nánar út
í það hér.
Ekki gengur að vera með ábendingar
og athugasemdir nema koma með ein­
hverjar tillögur og lausnir á móti. Legg
ég til að Grunnafjarðarleiðin verði fyr­
ir valinu, það er að leggja veginn með
brú fyrir mynni Grunnafjarðar, það er
leið sem búið er að skoða mjög vel af
sérfræðingum Vegagerðarinnar m.a. í
skýrslu sem var unninn af VSÓ 2009.
Niðurstaða þeirrar skýrslu var sú að
þetta væri álitlegur kostur og vel fram­
kvæmanlegur að uppfylltum þeim kröf­
um sem til þess væru gerðar. Eins og
vel sést á meðfylgjandi korti af hugs­
anlegri veglínu, þá er þetta þægileg,
bein leið með mjúkum sveigum, lítill
halli og gott sjónsvið. Þessi leið er fjarri
allri íbúðabyggð og skerðir lítið aðgang
svæða. Einhver röskun verður á grónu
landi en það er óhjákvæmilegt hvar sem
vegurinn verður lagður. Mjög lítið er af
tengingum inn á veginn, aðeins 7­8 frá
Hvalfjarðargöngum að Borgarfjarðar­
brú og eykur það öryggi vegfaranda enn
frekar. Í dag eru tengingar um 40 tals­
ins og í hinum tillögunum fjórum sem
liggja fyrir líklega 12­15. Þá er einnig
vert að taka fram að þennan veg er hægt
að leggja að mestu án þessa að trufla
aðra umferð eða leggja bráðabirgðar­
vegi meðan á vegarlagningu stend­
ur. Bendi á fram­
kvæmdir á Kjal­
arnesinu og austan
við Hveragerði því
til stuðnings. Það
sem er mikilvægast er að röskunin verði
sem allra minnst, tekið tillit til náttúr­
unnar og öryggis vegfaranda.
Eftir að hafa átt samtal við ýmsa ráða­
menn og aðila sem þetta mál varðar þá
virðast flestir vera sammála því að veg­
ur yfir Grunnafjörð sé besti kosturinn,
fyrir öll sveitarfélögin hér á Vesturlandi,
einnig alla þá sem leið eiga um veg­
inn bæði suður og norður, auk þess að
þetta er augljóslega besti kosturinn fyr­
ir sveitarfélagið Hvalfjarðarsveit. Það
virðist vera aðeins sveitarstjórn Hval­
fjarðarsveitar sem þetta strandar á og
finnst hún þurfi að gefa skýringar á því.
Ég vil benda á að líklega sparast svona
6­7 þúsund km. akstur á dag ef Grunna­
fjarðarleiðin er valin. Það má reikna það
yfir í krónur eða kolefnisspor.
Við förum fram á að Grunnafjarðar­
leiðinni verði bætt inn sem valkosti við
þær fjórar leiðir sem nefndar hafa ver­
ið sem valkostir í tillögum Vegagerðar­
innar. Einnig óskum við eftir að haldinn
verði kynningarfundur um málið. Þá
óskum við eftir að sveitarstjórnin svari
þessu erindi hér á sama vettvangi auk
þess sem hægt er að hafa samband við
undirritaðan eftir öðrum leiðum einnig.
Fyrir hönd eigenda sumarhúsasvæðis
í landi Beitistaða,
Ólafur Óskarsson
Opið bréf til sveitarstjórnar Hvalfjarðarsveitar:
Björgum sveitinni
„Við förum fram á að Grunnafjarðarleiðinni verði bætt inn sem valkosti við þær
fjórar leiðir sem nefndar hafa verið sem valkostir í tillögum Vegagerðarinnar.“
Hér má sjá frumhönnun veglínu frá Akranesi, yfir Grunnafjörð og inn á þjóðveg-
inn í Melasveit. Teikning: Hnit.
Hinn 7. febrúar síðastliðinn spurði
ég Svandísi Svavarsdóttur, mat­
vælaráðherra, á Alþingi hvort hún
hygðist styðja frumvarp Lilju Rafn­
eyjar Magnúsdóttur um að tryggja
48 veiðidaga strandveiðanna, festa
í lög og auka heimildir ráðherra til
að flytja milli flokka innan atvinnu­
og byggðakvótakerfisins. Svan­
dís hafði þá nýlokið við að skerða
þorskveiðiheimildir í strandveiði­
kerfinu um 1.500 tonn sem var
fyrsta embættisverk hennar í nýrri
ríkisstjórn. Ég fór fram á einfalt
svar frá ráðherra, já eða nei.
Og svarið var afdráttarlaust NEI.
Svandís samþykkir ekki frumvarp
flokkssystur sinnar!
Frumvarpið vakti eðlilega miklar
væntingar meðal strandveiðimanna
eftir hið furðulega útspil matvæla­
ráðherrans og félög strandveiði­
manna víða um landið höfðu lýst
yfir stuðningi við það. Jafnframt
studdi Flokkur fólksins frumvarpið
heils hugar.
Leikið tveimur
skjöldum
Neitun ráðherra VG er í hróp­
andi ósamræmi við hástemmdar yf­
irlýsingar VG í kosningabaráttunni
í NV kjördæmi sl. haust: „Nýta má
strandveiðar til að efla jafnrétti og
stuðla að nýliðun í sjávarútvegi. Við
viljum efla fjölbreytt útgerðarform
með öflugum strandveiðum og
byggðatengdum aflaheimildum og
koma í veg fyrir mikla samþjöppun
svo byggðirnar blómstri.“
Ákvörðun sjávarútvegsráðherra
um skerðingu þorskveiðiheim­
ilda er óskiljanleg sé mark tekið á
kosningabaráttu VG og stefnuskrá
flokksins. En hún er hins vegar
auðskiljanleg þegar skrif sérhag­
munagæslu stórútgerðarinnar og
kvótaeigenda eru skoðuð. „Sam­
tökin leggja þunga áherslu á að
aflamagn til strandveiða verði ekki
aukið með neinum hætti á kostnað
atvinnuveiðanna.“
Brot á búseturétti
og atvinnufrelsi
Undan ströndum Íslands eru ein
gjöfulustu fiskimið í heimi. Þessa
auðlind hafa Íslendingar nýtt frá því
land byggðist. Íbúar sjávarbyggð­
anna eiga tilkall til fiskimiðanna
undan strönd­
um lands­
ins. Takmark­
anir stjórn­
valda á veið­
um íbúa und­
an ströndum
sjávarbyggð­
anna eru því
skerðing á búseturétti sjávarbyggð­
anna. Takmarkanir á atvinnufrelsi
þurfa að byggjast á sterkum rökum
og ekki ganga lengra en nauðsyn
krefur, það er meðalhófið. Aflahá­
mark, sem takmarkar fiskveiðar,
á eingöngu að ná til þeirra veiða
sem ógna fiskistofnum, ekki til
veiða sem ógna þeim ekki. Hand­
færaveiðar ógna alls ekki fiskistofn­
um og það munar ekkert um þessi
1.500 tonn í heildarafla Íslendinga
en sjávarbyggðunum blæðir ef þetta
er tekið af þeim. Höfum hugfast að
strandveiðar valda minnstu raski í
hafrýminu, hafa minnsta kolefnis­
sporið og hámarka verðmæti aflans.
Barátta fyrir
mannréttindum
Sagt er að leiðin til Heljar sé
vörðuð góðum áformum. Kvóta­
kerfið, sem komið var á til bráða­
birgða 1984, er slík varða fyr­
ir margar sjávarbyggðir. Aflamark
í þorski var þá lækkað í 220.000
tonn til að byggja upp þorskstofn­
inn. Það eru sömu veiðiheimildir
og í dag! Árangurinn er sem sagt
enginn.
Örfáir útgerðarmenn náðu með
tímanum til sín mestum hluta afla­
marksins og skeyttu litlu um sjávar­
byggðirnar. Kvótakerfið er óbreytt
og sjávarbyggðum heldur áfram að
hnigna og íbúum fækkar. Þessi þró­
un mun halda áfram verði ekki nýt­
ingarréttur sjávarbyggðanna viður­
kenndur. Það er hin brennandi
spurning um viðurkenningu á at­
vinnufrelsi og búseturétti fólksins
í landinu. Bann við frjálsum hand­
færaveiðum er mannréttindabrot
og svikin loforð VG við íbúa sjávar­
byggða frá því fyrir kosningar tala
sínu máli um pólitískan heiðarleika
þess flokks sem stýrir þessum mála­
flokki í dag.
Eyjólfur Ármannsson
Höfundur er alþingismaður fyrir
Norðvesturkjördæmi.
Svandís staðfestir svikin
við sjávarbyggðirnar!