Lögmannablaðið - 2021, Blaðsíða 16

16 LÖGMANNABLAÐIÐ TBL 02/21
ÉG ER … SJÚKRAFLUTNINGAMAÐUR
Ívar Pálsson lögmaður var að ljúka prófi í sjúkraflutningum (EMT) og hefur lokið
fjórum vöktum á sjúkrabíl og einni á bráðamóttöku.
Hvað með lögmennskuna, ertu að hætta?
„Maður veit aldrei, ég skilgreini mig ekki endilega út frá því að vera lögmaður. Líklega
er ég frekar veiðimaður þó tímanum sé skipt í öfugum hlutföllum.“
Af hverju fórstu í þetta nám?
„Ég hef alltaf haft áhuga á sjúkraflutningum og bráðaaðstoð. Á sínum tíma sótti ég
um sumarstarf í slökkviliðinu. Ég fór í þrekpróf og uppfyllti öll skilyrði, meirapróf
og þess háttar. Þannig hittist á að hefði ég verið tekinn inn þá var þriggja daga
námskeið, sem mér hefði verið skylt að taka, haldið þremur dögum fyrir próf í
almennu lögfræðinni. Ég ætlaði að stökkva á það en þá hætti einn við að hætta í slökkviliðinu svo ég komst ekki að. Ég
fór í prófið í almennunni og náði. Restin er eins og við þekkjum. Ég var reyndar á tímabili í laganáminu að velta fyrir
mér að skipta yfir í hjúkrun en hætti við það.“
Hvað ertu búinn að læra?
„Ég er búinn að læra heilmikið um líkamann, einstök líkamskerfi og hvernig á að aðstoða eða bjarga fólki við alls
konar aðstæður og áföll. Þetta var töluvert nám í fjarkennslu, um 30 fyrirlestrar, massífur amerískur doðrantur og 5
þriggja daga verklegar lotur. Mjög skemmtilegt nám og frábær hópur sem ég var með. Þá hef ég auðvitað kynnst því
hvað við eigum frábært sjúkraflutningafólk hér á Íslandi. Hægt er að bæta við námið framhaldsnámi og svo auðvitað
bráðatæknanámi. Þetta er frábær þekking að hafa, tala nú ekki um þegar maður er í útivist og veiði og oft langt í aðstoð.
Ég hef sjálfur þurft að beita skyndihjálp nokkrum sinnum, m.a. við málflutning í Hæstarétti. Svona nám veitir manni
auðvitað meira öryggi í að bregðast við komi til þess að maður þurfi að gera það aftur.“ Aðspurður kvaðst Ívar sposkur
reikna með því að halda áfram í lögmennsku þrátt fyrir hina nýju prófgráðu.
Ívar Pálsson sjúkraflutningamaður á
vakt. Hann lét gamlan draum rætast.
ÉG ER … TÓNLISTARMAÐUR
Fjölnir Vilhjálmsson lögmaður hjá Lögmönnum Árbæ byrjaði ungur að spila á gítar
og vann fyrir sér meðfram námi í lagadeildinni með því að troða upp á hinum ýmsu
mannamótum. Þótt framtíðardraumarnir snúist ekki um að slá í gegn og öðlast frægð
og frama með gítar í hönd þá finnst honum alltaf gaman að vera beðinn um að „taka
í gítarinn“.
„Ég byrjaði að æfa á gítar 13 ára gamall og hef spilað nær daglega síðan. Í gegnum
Fannar, tvíburabróður minn, kynntist ég Carli Möller píanóleikara og tónlistarkennara
sem kveikti mikinn djass áhuga hjá okkur bræðrum. Upp frá því hófust stífar æfingar
við að reyna að apa eftir helstu hetjum á þessu sviði, s.s. Joe Pass, Oscar Peterson og Pat
Metheny, o.s.frv. Í framhaldinu vorum við fengnir til að spila í veislum, brúðkaupum
og kokteilboðum og þetta vatt upp á sig. Á skólaárunum náði ég að verða mér út
um örlítinn vasapening með því að spila sem trúbador á öldurhúsum borgarinnar.
Á síðustu árum hef ég verið fenginn til að spila undir borðhaldi eða fyrir dansi s.s.
í brúðkaupum og afmælum en svo er ég í hinni goðsagnakenndu saumaklúbbshljómsveit Rokkhundunum ásamt
æskufélögunum, sem spilar við hin ýmsu tækifæri.“
Þú hefur ekki hugleitt að leggja músíkina fyrir þig?
„Mig skortir bæði vilja og getu til þess en þetta er skemmtilegt áhugamál og var frábært aukastarf þegar ég var í
Fjölnir Vilhjálmsson segir það
sameiginlegt með tónlistarbransanum
og lögmennskunni að betra sé að
þekkja lögin áður en stigið sé á svið.