Norræn tíðindi - 01.05.1956, Blaðsíða 11

1956
Norrœn tíöindi
velli við Öxará. Koma Friðriks Dana-
konungs hefir enn treyst þau bönd, sem
ávallt hljóta að tengja þessar tvær
frændþjóðir.
Dönsku konungshjónin voru oss mikl-
ir aufúsugestir. Hinn mikilhæfi konung-
ur Danmerkur og hin aðlaðandi drottn-
ing hans hafa áður heiðrað Island með
veglegum móttökum forseta Islands og
forsetafrúar, er þau gistu Danmörk í
opinberri heimsókn fyrir réttum tveim
árum. Enn minnumst vér góðvildar og
hlýhugs dönskukonungshjónanna, er
þau sýndu æðsta embættismanni hinnar
íslenzku þjóðar í hinni fögru borg við
Sundið. Nú endurguldu dönsku kon-
ungshjónin þessa heimsókn, en Islend-
ingar allir fögnuðu þeim, og hlýjar óskir
fylgdu þeim, hvar sem þau fóru.
Heimsókn konungshjónanna dönsku
var tvíþætt. Hin danska þjóð heiðraði
Islendinga með því að hingað kom þjóð-
höfðingi hennar og maki hans, en í
annan stað treystu konungshjónin með
persónulegri ljúfmennsku sinni þau
tengsl, sem ávallt hljóta að vera með
þessum tveim þjóðum. Myndugleiki
konungs og mildi og Ijúfmennska
drottningar heilluðu hugi allra, sem þau
hittu á leið sinni.
Menn ræða mikið og rita um gagn-
semi slíkra heimsókna, og sýnist sitt
hverjum um hið ytra borð þeirra, eins
og gerist og gengur. En á því leikur
enginn vafi, að slíkar heimsóknir eru
til hinnar mestu gagnsemi, þegar bet-
ur er að gáð. Það er ekki tildur og
prjál að búa slíkum gestum þær beztu
móttökur, er vér megum. Ef vér á ann-
að borð viljum heita siðmenntuð, frjáls
þjóð, verðum vér líka að kunna að taka
á móti góðum tignum gestum, æðstu
valdsmönnum annarra sjálfstæðra
þjóða, og vér verðum að kunna þær um-
gengnisvenjur, sem tíðkast við slík
tækifæri.
Dvöl Friðriks Danakonungs og Ingi-
ríðar drottningar varð ekki löng hér,
frekar en tíðkast við slík tækifæri. En
þeim gafst þó á þessum skamma tíma
tækifæri til þess að sjá ýmsar helztu
menntastofnanir vorar, sjá af eigin
raun, að hér norður við hin yztu höf
býr frjáls, menntuð, norræn þjóð, sem
hefir á skömmum tíma tekizt að koma
sér upp þeim sýnilegu táknum mennta
og menningar, sem lengi hafa verið tal-
in sjálfsögð með bræðraþjóðum vor-
um, þótt í smærri stíl sé.
Hér verður ekki sögð saga þessarar
heimsóknar. Það hefir þegar verið gert
í dagblöðunum og skýrt frá henni í út-
varpsfréttum.
Þessar hugleiðingar eru miklu fremur
til þess að rifja upp og leggja áherzlu
á gildi þessarar heimsóknar og annarra,
sem á eftir kunna að fara. Hið íslenzka
lýðveldi hefir í fyrsta sinn veitt móttöku
erlendum þjóðhöfðingja. Það tókst í
alla staði vel og giftusamlega. Fyrst
og fremst ber forseta vorum og for-
setafrú þakkir fyrir að vel tókst, en í
annan stað öllum öðrum, sem þar lögðu
hönd að verki, en síðast en ekki sízt
öllum almenningi, sem af innilegum
hlýhug fagnaði góðum gestum og tign-
um.
Og þegar silfurfuglinn hóf sig aftur
til flugs að morgni föstudagsins 13.
apríl, skartaði Island enn sínum feg-
ursta búningi. Enn voru hin öldnu f jöll
sveipuð blámóðu, — enn hellti sólin
gjafmild geislaflóði sínu um láð og lög.
Hinni fyrstu heimsókn erlends þjóð-
höfðingja var lokið, en vér geymum
endurminningima um góða gesti.
Thorolf Smith.
7