Fréttablaðið - 12.11.2022, Blaðsíða 34

Þegar ég
kom heim
úr skól-
anum þá
var
mamma
oft að klára
einhver
borð sem
voru of
erfið fyrir
okkur
Ölmu.
Eva Margrét Guðnadóttir
hefur spilað tölvuleiki frá því
að hún var kornung og beislar
nú innri nördinn til þess að
taka rafíþróttir á Íslandi yfir á
næsta stig.
Rafíþróttasamtök Íslands
(RÍSÍ) voru stofnuð árið
2018 með það að mark-
miði að vekja athygli
á og styðja við, þróun
rafíþrótta á Íslandi. Rétt eins og
rafíþróttasenan sjálf hefur starf
samtakanna sprungið út og á dög-
unum var í fyrsta skipti kjörinn
nýr formaður, þar sem Eva Margrét
Guðnadóttir tók við keflinu af Ólafi
Hrafni Steinarssyni, stofnanda sam-
takanna.
„Framkvæmdastjórinn okkar,
Aron Ólafsson, stakk upp á þessu
við mig og ég hló eiginlega bara að
honum,“ svarar Eva Margrét, um
það af hverju hún ákvað að bjóða
sig fram. „Eftir að hafa hugsað um
þetta í smá tíma ákvað ég að taka
þetta skref. Ég hef aldrei verið í
neinni stjórnunarstöðu en sé ekki
eftir þessu því ég hef verið að skora
meira á mig og fara út fyrir þæg-
indarammann og hlakka til að
vinna að framgangi rafíþrótta.“
Starfið hefur hingað til lagst vel
í Evu Margréti, sem sinnir á sama
tíma meistaranámi í mannauðs-
stjórnun, þótt hún sé ekki viss um
hvort hún vilji leggja það fyrir sig.
„Mig langar alla vega bara að
sinna rafíþróttunum núna og njóta
þess að vinna hjá Arena Gaming.“
Ekki bara sveittir gaurar
Öran vöxt rafíþrótta á Íslandi, rétt
eins og erlendis, telur Eva Margrét
mega að einhverju leyti rekja til
heimsfaraldursins og stofnun RÍSÍ.
„Í Covid var þetta einn af fáum
vettvöngum sem urðu ekki fyrir
miklu höggi því það var hægt að
halda áfram að stunda rafíþróttir að
heiman. Flest mót og keppnir gátu
haldið áfram,“ útskýrir hún. „Hér
heima fyrir hefur þetta líka stækkað,
bæði rafíþróttasenan með tilkomu
RÍSÍ og allra íþróttafélaganna sem
bjóða upp á ungmenna- og æsku-
lýðsstarf og áhuginn hefur líka
vaxið þegar kemur að streymum og
þess háttar.“
Samhliða gróskunni í keppnis-
senunni hefur að mati Evu Mar-
grétar líka orðið vitundarvakning
um rafíþróttir í samfélaginu.
„Ég held að fólk sé að átta sig meira
og meira á því að þetta séu ekki
bara einhverjir sveittir gaurar sem
sitja innilokaðir heima hjá sér allan
daginn, þetta er alls konar fólk af
öllum kynjum, langskólagengið og
ómenntað,“ segir hún og bætir við að
enginn komist upp með að æfa raf-
íþróttir þannig að þú sért að spila til
fjögur á nóttunni. „Ef þú missir jafn-
vægi á hlutunum í lífi þínu þá ertu
ekki að fara að ná langt í rafíþróttum
frekar en öðrum íþróttum.“
Mamma kláraði borðin
Tölv uleik jaáhug inn k v ik naði
snemma hjá Evu og systur hennar,
Ölmu, sem fengu PlayStation-tölvu
þegar þær voru í fyrsta bekk.
„Það fyndna var að mamma var
alltaf að spila með okkur líka. Þegar
ég kom heim úr skólanum þá var
mamma oft að klára einhver borð
sem voru of erfið fyrir okkur Ölmu,“
segir Eva Margrét og hlær. „Mamma
og pabbi hafa alltaf bæði verið mjög
mikið í þessu. Síðan þá höfum við
átt allar PlayStation-tölvurnar.“
Það hefur væntanlega liðkað fyrir
Alin upp á
PlayStation
heimili
Eva Margrét
segir tánings-
árin mikilvæg
mótunarár til
að ná hæfni í
rafíþróttum
rétt eins og í
hefðbundnum
íþróttum.
Fréttablaðið/
Ernir
Arnar Tómas
Valgeirsson
arnartomas
@frettabladid.is
leikjatölvukaupum að eiga foreldra
sem höfðu áhuga á þessu líka?
„Klárlega!“
Á unglingsárunum tók Eva Mar-
grét hins vegar langa pásu frá tölvu-
leikjunum, þar sem henni fannst
engar af vinkonum sínum vera að
spila.
„Það voru eiginlega bara stráka-
vinir mínir. Mig langaði alltaf að
spila „strákaleiki“ eins og skot-
leiki,“ segir Eva Margrét, sem stalst
til að kaupa Grand Theft Auto og
Battlefield. „Mér fannst þeir ótrú-
lega skemmtilegir en svo dettur
maður pínu út úr þessu ef maður
hefur engan í kringum sig í þessu og
félagslegu skilaboðin voru soldið á
þá leið að stelpur ættu á unglings-
árunum bara að vaxa upp úr því að
spila og fara að gera eitthvað stelpu-
legt. Það er bara mega stelpulegt að
henda sér í drop í Call Of Duty!“
Hvimleiður prófsteinn
Eva Margrét telur að margar stelpur
séu á sama báti.
„Þótt það sé engin rannsókn
þarna að baki þá er oft talað um
hina svokölluðu „stelpupásu“ þar
sem þær hætta að spila þangað til
þær fá aftur sjálfsöryggið, kannski
um tvítugt eða eitthvað,“ útskýrir
hún. „En þá eru þær búnar að missa
út þetta mikilvæga tímabil sem
strákarnir fá til að ná þessari
hæfni. Almennt eru það þessi
mótunarár, táningsárin,
þar sem þú byggir undir-
stöðurnar undir afreks-
íþróttamennskuna. Mér
finnst leiðinlegt að ég
hafi ekki haft vit á því
að gera það sem mér
þótti skemmtilegast
og spila áfram yfir
táningsárin, því ég
væri ábyggilega svo
miklu betri í dag
því ég er svo léleg
núna, en hef samt
gaman af þessu.“
Rétt eins og í
mörgum öðrum
áhugamálum þá
segist Eva Margrét finna fyrir því að
stelpur þurfi að sanna áhuga sinn
mun frekar en strákar.
„Þetta er pínu eins og þegar
stelpur eru í hljómsveitarbol og fá á
sig milljón spurningar til að sanna
að þær séu alvöru aðdáendur. Það
er alltaf verið að prófa mann. Ef ég
segi einhverjum að ég spili Call of
Duty þá er ég venjulega strax spurð
út í hversu góð ég sé, sem strákarnir
lenda aldrei í.“
Fyrsta bylgjan lúmskt geggjuð
Leikjaáhuginn kviknaði aftur hjá
Evu Margréti í faraldrinum þar sem
vinkonurnar ákváðu fyrir tilviljun
að byrja að spila Call of Duty: War-
zone.
„Það var bara Covid og við ákváð-
um að hittast í Warzone frekar en í
persónu. Eftir það hef ég ekki hætt
að spila,“ segir Eva Margrét, sem
viðurkennir að hafa fundist fyrsta
bylgja faraldursins lúmskt geggjuð.
„Ég gat bara verið að spila með stelp-
unum alltaf í hádeginu, það er lík-
lega aldrei að fara að gerast aftur!“
Vinkonurnar ákváðu í kjölfarið
að skella sér í streymi og halda nú
úti þættinum Babe Patrol á mið-
vikudagskvöldum á Stöð2 Esport
og twitch-rás Gametíví. Að baki
streymisvinnu liggur erfiði sem Eva
Margrét segir ekki alla gera sér grein
fyrir.
„Þetta er ekki bara að setjast niður
og kveikja á tölvunni. Við misstum
ekki út einn einasta miðvikudag
í hálft ár þar sem við vorum til að
byrja með kannski með sjö áhorf-
endur, þar af mömmu og svo okkur
sjálfar,“ segir Eva Margrét og hlær.
„Fyrst vildi ég ekkert segja fólki frá
þessu því fólk skildi ekkert hvað
þetta var og mér fannst hallærislegt
að reyna að útskýra af hverju við vin-
konurnar værum að spila tölvuleiki
saman og hvað þá að við værum að
sjónvarpa því til almennings. Til að
byrja með stakk ég oft upp á því við
stelpurnar að við ættum bara að
beila en við héldum áfram – sem
betur fer!“
Lykillinn er góð umgjörð
Þótt nokkrir leikir á borð við
Counter-Strike, Rocket League og
Overwatch njóti talsverðra vin-
sælda í keppnissenunni hérlendis,
þá eiga minni leikir það stundum til
að verða út undan þar sem íslenski
markhópurinn er frekar lítill. Eva
Margrét telur þó að það sé hægt að
gera eitt og annað til að gera þessum
leikjum hátt undir höfði.
„Við erum hægt og rólega að sam-
eina öll leikjasamfélög undir hatti
RÍSÍ og þá skiptir máli að setja þetta
vel upp og hafa flotta umgjörð, til
dæmis með því að vinna með leið-
togum hvers samfélags að því að
innleiða jafnréttisstefnu RÍSÍ og
aðgerðir gegn ofbeldi, ásamt bara
leiðsögn,“ segir hún. „Við erum með
stúdíó hérna hjá RÍSÍ í samstarfi við
Arena Gaming og bara það að geta
opnað dyrnar fyrir alls konar leikja-
samfélög að mæta í stúdíóið og
sýna frá sínum leikjum á flottan
máta. Þegar það er kominn
lýsandi og einhver grafík í
útsendinguna þá er grund-
völlurinn orðinn miklu
betri til að sýna fólki að
það sé verið að keppa í
þessu og það hjálpar
þessum samfélögum
að vaxa.“
Hvað ert þú svo
annars að spila sjálf
þessa dagana?
„Ég er langmest í Call
of Duty, en ég gróf reyndar
upp Wii-tölvuna um dag-
inn,“ segir Eva Margrét við
blaðamann, sem áttar sig
skelfingu lostinn á því þá að
framúrstefnulega Nintendo-
vélin hafi komið á markað-
inn fyrir heilum sextán árum
síðan. „Þar er ég búin að festast í
Mario Bros sem er auðvitað bara
algjör klassík.“ n
Eva Mar-
grét, Kamila
Dabrowska,
Alma Guðrún og
Högna Krist-
björg stýra
Babe Patrol á
miðvikudögum.
Mynd/aðsEnd
34 Helgin 12. nóvember 2022 LAUGARDAGURFRéttAblAðið