Borgfirðingabók - 01.12.2016, Blaðsíða 120

120
B O R G F I R Ð I N G A B Ó K 2016
En lítum aðeins aftur á myndina af kirkjunni, hún segir nefnilega dálitla
sögu. Ef grannt er skoðað má greina að á girðingunni við hana hanga
sokkaplögg og fleira til þerris. Ef til vill hefur staðið yfir í kirkjunni
ungmennafélagsfundur. Til funda komu menn annað hvort ríðandi eða
sem algengara var gangandi, allt að tveggja tíma ganga t.d. úr framhluta
Skorradals þaðan sem drjúgur hluti félagsmanna var á árdögum félagsins,
yfir vatnsfall eða vatnsföll var að fara og líklegast að það kæmust menn
ekki þurrum fótum. Eðlilegt var því að hengja sokkaplögg til þerris
meðan á messu og fundi stóð, en yfirleitt voru fundir haldnir í beinu
framhaldi af messum.
Ekki var það sjálfgefið að kirkja fengist til fundahalda en Sigurður
prest ur á Lundi og raunar einnig Guðrún kona hans virðast hafa sýnt ung-
menna félaginu mikinn velvilja og lánuðu fúslega bæði kirkjuna og bæ inn
til funda halda. Má raunar geta þess að þau voru fyrstu heiðursfélagar fél-
ags ins. Eðlilegt þótti þó að leita einnig leyfis hjá sóknarnefnd og fékkst
það gegn því að kirkjan yrði sópuð eða þrifin eftir fundi. Vissast þótti
samt að leita til prófasts með málið og þar stóð heldur ekki á leyfi til
þess arar notkunar kirkjunnar. En þar sem fundirnir voru nú haldnir
í guðs húsi þótti eðlilegt að hefja þá og ljúka með sálmasöng. Raunar
hélst sá siður mjög lengi að hefja fundi með söng en smátt og smátt var
horf ið frá sálma söng yfir í eitthvað léttara, gjarnan ættjarðarlög. Annars
var mjög kvart að undan því á félagsfundum framan af að menn iðkuðu
lítt söng og kynnu lítið fyrir sér í honum.
Ég minntist á að farið hefði verið í leiki á fyrsta ungmennafélagsfundi
mínum. Sá siður var frá fyrstu dögum félagsins, á 3. fundi félagsins
er t.d. bókað að Pálína Jónsdóttir hafi lagt til að gert yrði klukkutíma
fundarhlé til leikja. Líklega voru leikir fremur regla en undantekning
á fundum félagsins framan af, seinna urðu þeir bundnir við aðalfundi
og á síðustu árum eru þeir orðnir afar stopulir. Ég minntist líka á
spurninganefnd. Saga hennar hófst strax á fjórða fundi félagsins haustið
1911. Mönnum þóttu umræður á fundum félagsins ekki nógu líflegar
og því var ákveðið að innan félagsins skyldi starfa spurninganefnd sem
á fundum legði spurningar fyrir félagsmenn sem síðan átti að vekja
umræður. Spurninganefnd var síðan fastanefnd hjá félaginu a.m.k. fram
yfir 1980, starfaði vel í upphafi og voru menn þá gjarnan spurðir um
þjóðfélagsmál, trúmál, bókmenntir og fleira. Starf hennar var þó mjög
orðið stopult og meira í gamanstíl þegar ég fer að þekkja til.