Rökkur - 01.06.1946, Blaðsíða 23

R Ö Ií K U R
09
Veru hafa verið upp fundin og
endurbætt af öörum orsökum,
en samt sem áður ekki svo
Rvjög óskyldum sjónvarpinu. Af
slíkum tækjum mætti nefna
vnagnara o. fl., o. fl.
Eins og fyrr er getið liófust
veglulegar sjónvarpssendingar
fvá Alexandra Palace í London
fyrir tiu til tólf árum siðan og
stóðu þær yfir venjulega í eina
klukkustund síðdegis og aðra að
kvöldinu, og frá því að send-
Ingar þessar hófust og allt fram
hl heimsstyrjaldarinnar, urðu
Iramfarir sjónvarpstækninnar
1 heiminum geysimiklar. Til
haemis má nefna, að Banda-
ríkjamenn komu á eftir Eng-
lendingum og settu þeir upp
Ijöldann allan af tilraunastöðv-
hm og réðu við þær marga vís-
)ridamenn til þess að vinna að
^llkomnun sjónvarpsins á
margvislegan hátt. Þýzkaland
°§ Frakkland kom sér einnig
uPp sjónvarpsstöðvum, en sjón-
vm-pi var allstaðar hætt á með-
811 heimsstyrjöldin stóð yfir,
Serstaklega vegna þess, hve
^nðvelt er að taka miðun af
sJónvarpssendistöð og finna
staðinn, þar sem hún er, en þótt
sJ°nvarpssendingar hafi alger-
^ega fallið niður af þessum á-
stæðuni, þá varð samt sem áður
eklci stöðvun á framförum og
nmbótum á því. Frömuðir þess
unnu að því í kyrrþei og náðu
undraverðum árangri. Ein af
merkustu uppgötvunum síðustu
tíma, Thelechromlampinn, sem
nefna mætti einnig litsjá, er eft-
ir hinn kunna enska vísinda-
mann, Jolin L. Baird, en hann
er oft nefndur höfundur sjón-
varpsins, þótt í raun og veru sé
ekki hægt að tileinka neinum
einstaklingi að hafa fundið sjón-
varpið upp, vegna þess, að svo
margir menn og stofnanir hafa
unnið að þróun þess á marg-
vísleean hátt.
Þegar sjónvarpssendingarnar
hófust frá London, voru ekki
nema tæplega eitt þúsund sjón-
varpsnotendur í Englandi^en
eftir tvö ár hafði tala notenda
allt að þvi tífaldazt. Árið 1939
er áætlað að framleidd hafi ver-
ið í kringum 2000 sjónvarps-
tæki á mánuði í Englandi. Sýn-
ir þetta að sjónvarpið var farið
að taka hröðum framförum
fyrir styrjöldina og átti það
miklum vinsældum að fagna
meðal þeirra er gátu notið þess,
enda er það ekki undravert, þar
sem sjónvarpið er ekki síður
merkilegt menningartæki held-
ur en útvarpið sjálft.
Áður en langt líður, liefst
sjónvarpið að nýju með öllum
þeim nýjungum, sem fram
liafa komið og væntanlega geta
menn þá fengið að sjá mynd-