Rökkur - 01.06.1946, Blaðsíða 10

56
RÖKKUR
(Tjaldið er dreg'ið niður, en
upp aftur nærri jafnharðan. Að
áliðinni nóttu. Sama herbergi.
Ljós logar nú aðeins á smá-
borði, sem hefir verið flutt að
öðrum glugganum vinstra
megin í slofunni. Helga kemur
úr litla herberginu. Hlustar.
Gengur því næst fram í eldhús-
ið. Það er eins og hún hafi
fundið á sér, að nú sé einhver
að koma. Það heyrist, er hún
opnar skúrhurðina. Rétt á eftir
heyrist óglögt, að hún fagnar
þeim, sem komnir eru. Talað
er í hvíslingum frammi í eld-
húsinu og að þeir, sem komnir
eru, leggja þar eitthvað frá sér.
Því næst koma þær inn Helga
og Ása Herman, en Sigrún
dvelst enn frammi. Ása Her-
man er með barn i fanginu,
telpu á 5 ári. Ása Herman er
stúlka meðallagi há og frekar
grannvaxin. Hún hefir tekið af
sér kápu og hatt frammi, en
telpan er enn klædd utanyfir-
fötum. Ása er fríð sýnum, jörp
á hár, með grádökk, stór og
skær augu. Svipurinn er ein-
beittur og ber það með sér, að
liún hefir mótast af erfiðri lífs-
baráttu og mótlæti. í andlitinu
eru harðir drættir, sem bera
vitni beiskju og að hún hefir
erfiðað um megn. Hún er
þreytt, en ekki buguð. Hún hef-
ir haldið áfram lifsbaráttunni
vegna barns síns, án þess að
hugsa um sjálfa sig. En þrátt
fyrir einbeitnina í svip hennar,
leynir sér ekki, að henni er ekki
rótt, því að óvissan um það,
sem framundan er, ofan á það,
sem Sigrún hefir sagt henni, er ,
hún fór til Milwaukee til þess
að fá hana með sér heim, í
þeirri trú, að það mundi verða
til góðs, — veldur því, að
minnsta kosti í svip, að henni
finnst hún ekki standa eins
traustum fótum og þegar hún
einbeitti allri hugarorku til þess
að sjá fyrir barni sínu. Hún
hefir lagt á sig eins og hún hef-
ir þolað, andlega og líkamlega,
og það er uggur í henni við að
hafa tekið að sér hlutverk, sem
kannske reynist henni um
megn, því að óvissan um allt,
sem viðkemur John, er meiri
en svo, að hún geri sér vonir
um nokkra hamingju sér til
handa. Ása er fátækleg, en ekki
ósnoturlega klædd, en telpan er
vel búin. Hún hefir sett telpuna,
Dísu litlu, á borðið, til þess að
færa hana úr utanyfirfötun-
um).
ÁSA: Nú erum við komnar
til vina okkar í sveitinni. Á
morgun færðu að sjá allar
skepnurnar. Og nú færðu mjólk
að drekka, eins og þú vilt, og
svo háttarðu í stóru rúmi hjá