Veiðimaðurinn - 01.09.1958, Qupperneq 26

Opið bréf
til Stangaveiðifélagsins Papa
frá Karli Halldórssyni.
ÞAÐ mun hafa verið árið 1947, að ég
kom í fyrsta sinn með veiðistöng að
Laxá í Dölum. Fékk ég þá tveggja daga
leyfi fyrir þrjár stengur á efra svæðinu.
Kristinn Kristjánsson hafði þá útleigu
Laxár á hendi, eða þangað til stanga-
veiðifélagið Papi var stofnað.
Sumarið 1948 fékk ég sex daga veiði-
leyfi í ánni, tvo daga fyrir þrjár stengur
á neðri hluta og fjóra daga fyrir fjórar
stengur á efri hluta.
Þegar á því ári, færði Kristinn það í
tal við mig, að sér fynndist rétt að stofna
félagsskap um ána, og spurði mig hvort
ég mundi ekki vilja vera með í slíku.
Taldi ég hugmyndina heillaráð og lét
í ljós ákveðinn vilja um að fá að vera
með í slíkri félagsstofnun.
Næsta sumar á eftir var ég enn með
sex veiðidaga í ánni. Sá ég alltaf betur
og betur, hversu nauðsynlegt það var, að
myndað yrði félag, sem hefði það mark-
mið, fyrst og fremst, að rækta Laxá upp,
bæta öll skilyrði, opna laxinum ána og
gera sem viðkunnanlegastan aðbúnað
þeirra manna, sem fengju tækifæri til að
eyða frídögum sínum við stangaveiði þar.
Við Kristinn ræddum oft þetta mál.
Sagði hann mér svo að félag yrði stofnáð
og ákveðið væri hverjir þar yrðu. Var ég
einn af þeim.
Nú beið ég eftir fundarboðun. En allt
í einu fæ ég þá frétt að búið sé að stofna
félagið, og Karl Lárusson hafi verið kos-
inn formaður.
Eg náði tali af lionum og spurði, hvort
ég væri ekki einn af félagsmönnum. Kvað
hann nei við því, annar maður hefði ver-
ið tekinn í minn stað, vegna þess að ég
kom ekki á fundinn. Ég spurði, hvers-
vegna ég hefði þá ekki verið boðaður.
Hann sagði að það hefðu tveir menn átt
að gera, Eyjólfur Guðbrandsson og Lárus
Hansson, og sér hefði ekki komið annað
til hugar en ég liefði fengið boðin.
Ég átti þá tal við Lárus, sem nú er
horfinn sjónum okkar. Viðurkenndi
hann rétt orð Karls Lárussonar, og að
þetta hefðu orðið algjör mistök milli sín
og Eyjólfs, hefði hvor um sig haldið að
liinn hefði boðað mér fundinn.
Þegar hér var komið sögu, lýsti for-
maðurinn því yfir við mig, að auðvitað
héldi ég veiðidögum í Laxá á svipaðan
liátt og áður, eða sem næst mínum eigin
óskum. í sama streng tók Lárus heitinn,
enda mun liann hafa átt góðan þátt í því
máli, meðan hans naut við.
Þegar svo Haraldur Sigurðsson, núver-
andi formaður félagsins, tók við foryst-
unni, þyngdist þegar fyrir fæti hjá mér
með veiðileyfi. T. d. hætti ég eftir það, að
24
Veibimaburinn