Veiðimaðurinn - 01.03.1959, Blaðsíða 23

Halldór Þórðarson með laxinn og tófuna.
Ljósm. Guðni Þ. Guðmundsson.
Að morgni var enn skipt liði. Fór ég
nú í Austurá ofanverða, en Halldór á
neðri hlutann. Þegar ég kom upp að
Kambsfossi sást þar enginn fiskur. Ég
fór sanrt varlega og byrjaði að kasta flugu
á hylinn, sem er mjög djúpur. í öðru
kasti sá ég vænan lax koma beint upp úr
dýpinu og skoða fluguna, en svo lagði
hann undir flatt, hristi hausinn og stakk
sér beint niður aftur. Þetta endurtók sig
við allar mínar flugur, hann skoðaði þær
einu sinni, en sneri svo frá með fyrir-
litningarsvip, eins og hann vildi segja:
Sveiattan, þetta er óætur andsk . . .
Þetta var sýnilega vitur fiskur, sem ekki
lét ginnast af gullnu skrauti. Þegar þetta
þrátefli hafði staðið ianga stund, bauð
ég jafntefli, þakkaði fyrir skemmtilega
stund og hélt af stað niður með ánni. En
síðan hef ég borið djúpa virðingu fyrir
þessum fossbúa, sem liélt sjálfstæði sínu
þrátt fyrir allan áróður, og vona að hitta
liann heilan að ári.
Þegar ég kom niður að Myrkhyl kast-
aði ég flugu nokkrum sinnum, en ekki
bar það árangur, þó fannst mér einhver
veiðiþefur af ánni. Ég beitti nú maðki og
brátt var nartað í beituna. Ég beið með
öndina í hálsinum eftir að laxinn kingdi
bitanum, en hann nartaði aðeins í og
spýtti því svo út úr sér aftur. Þetta endur-
tók sig þrisvar og mér var hætt að lítast á
blikuna. Ég færði mig neðar með hylnum
og reyndi þverkast, og um leið og ég fann
tekið í, brá ég við og hann var fastur.
Hófst nú hin harðasta viðureign. Ég ætl-
aði að halda laxinum neðst í hylnum til
að styggja ekki þá fiska, sem væru ofar,
en hann var nú ekki á því að láta tjóðra
sig á neinum smábletti, heldur æddi um
hylinn endilangan, hvað eftir annað, og
einu sinni tók hann slíkt heljarstökk, að
hann kom fullan metra upp úr vatninu.
En eftir það fór hann heldur að spekj-
ast, hefur kannske orðið lofthræddur, og
að lokum gat ég tosað honum á þurrt
land. Þetta var 16 pd. hængur, grár af
lús, og stóð öngullinn í kjaptabeininu.
Ég fékk mér nú í pípu, dáðist að
fiskinum, góða stund, renndi svo aftur í
hylinn, en varð ekki meira var, enda var
það ekki von eftir þessi átök.
Síðan hélt ég niður að bílnum og varð
ekki var á þeirri lei'ð. Þegar ég hitti Hall-
dór, var hann búinn að fá 1 fisk 14 pund.
Héldum við svo heim að veiðihúsi með
þennan feng. Þar var Guðni fyrir með
2 fiska, sem hann hafði fengið í Vestur-
Veiðimaðurinx
19