Úrval - 01.06.1944, Qupperneq 56

Braugasaga —
eða hvað?
Líkið við borðið.
Eftir Samuel Hopkins Adams.
Úr „Saturday Review of Literature."
EGAR ég heyrði fyrst sög-
una um veðurtepptu menn-
ina tvo á f jallinu, gerði ég ráð
fyrir, að hún væri þjóðsaga frá
Adirondackhéraðinu. Eg hafði
hana fyrir uppistöðu í smásögu
í ,,Collier’s“ fyrir hér um bil 30
árum. Mér fannst það líklegt,
að grafast mætti fyrir, hvort
hún væri sönn eða ekki.
En síðan hefi ég spurt marga
skólabræður mína úr Hamilton-
skóla, þar sem ég heyrði sög-
una fyrst, og þó margir þeirra
muni eftir henni, hefir enginn
getað komizt eftir uppruna
hennar. Það getur þessvegna
vel verið, að þessi þjóðsaga sé
tilbúningur en ekki sönn, og að
einhver höfundur, sem nú er
gleymdur, hafi skrifað hana. En
hver skrifaði hana og hvar?
í október hafði blindbylur
skollið á tvo landmælingamenn,
þegar þeir voru inn í miðju
Adirondackhéraði. Þeir hétu
Charles Camey og Stephen
Estelow og vom ganúir vinnu-
félagar og góðvinir. Allan dag-
inn börðust þeir vasklega gegn-
um hríðina. Estelow, sem var
þrekinn og unglegri en hinn,
hjálpaði félaga sínum, sem var
veikbyggður og orðinn örmagna
af þreytu bæði á sál og líkama.
Þegar byrjað var að bregða
birtu, hrópaði Estelow allt í
einu upp vonglaður, því að beint
fram undan þeim grillti í ör-
mjóan þráð í gegnum drífuna.
„Síminn! Ritsíminn.
„Já, en hvert?“ sagði Carney
og hóstaði; Og hvað langt nær
hann. Ég ætla að grafa mig í
fönn og fara að sofa.
„Nei, það gerirðu ekki,“ sagði
Estelow skipandi.
„Þetta hlýtur að vera línan,
sem landmælingastjómin lét
leggja síðastliðið sumar frá
kofa sínum að endastöð jám-