Úrval - 01.06.1944, Qupperneq 60

58
ÚRVAL
gæti fengið skýringu á því,
hvað fyrir hefir komið.“
„Og ég,“ sagði læknirinn, „get
aðeins komið með tilgátu. Ef
við komumst að því, að Estelow
hafi verið svefngengill, er ég
viss um að tilgáta mín er rétt.
Það, sem skeð hefir, er að mínu
viti þetta:
Á nóttunni gróf Esterlow
líkið upp aftur í svefni og setti
það í stólinn, þar sem hann
hafði síðast séð vin sinn lifandi.
Hversvegna? Ef til vill örvænt-
ingarfullur ótti við einveruna
og óafvitandi tilraun til þess
að efna loforðið, sem hann gaf
Camey, að ganga úr skugga um
að hann væri dauður. Að
minnsta kosti var líkið grafið
upp aftur og aftur.
Þegar líkið var komið í stól-
inn í annað sinn, virðist svo
sem einhver eðlishvöt hafi
rejmt að vara Estelow við að
sofna aftur, en svefninn yfir-
bugaði hann; og aftur náði
hinn illi andi svefngöngunnar
tökum á honum. Loks hefir
hann bugazt undan ofurþunga
hörmunganna og misst vitið.“

gMIÐUR var fenginn til að gera viS stóran stjörnukíki. Uns
hádegisbilið kom yfirmaður stjömuturnsins að honum. Smið-
urinn hafði lokið við mat sinn og var að lesa í biblíunni. „Ósköp.
eru að sjá,“ sagði stjömufræðingurinn. „Þetta er úrelt bók. Þér
vitið ekki einu sinni, hver hefir skrifað hana:“
Smiðurinn hugsaði sig um og sagði: „Notið þér ekki marg-
földunartöfluna talsvert við útreikninga ? “
„Auðvitað," svarði hinn.
„En ekki vitið þér, hver samdi hana?“
„Nei, það veit ég ekki.“
„Hvemig getið þér þá treyst henni?"
„Af því að allt stemmir, sem hún segir.“
„Þá er mér víst óhætt að trúa biblíunni minni,“ svarði smiður,.
„því að það stemmir lika allt, sem hún segir.“
— Magazine Digest.