Úrval - 01.06.1957, Síða 79

SAMKEPPNI UM HÚS OG BRÚÐI
inn lét ekki á sér standa: í bók-
menntaheiminum komst allt á
annan endann, það urðu vin-
slit og málaferli og margskon-
ar ófögnuður. „Sláturtíðindi"
risu sannarlega undir nafni.
En það var undirhyggjulaust
þegar Rohan-Dermot skrifaði
sjálfur gamansama smágrein
um Causton prófessor og raf-
magnsálana hans. Engan gat
grunað, að hún yrði upphaf mik-
illa atburða.
Hinn kunni fiskifræðingur,
Solomon Causton, sem árum
saman hefur haft ríflegan styrk
frá Rockefellerstofnuninni í
Bandaríkjunum, fékkst við
rannsóknir á rafmagnsálnum,
og Rohan-Dermot upplýsti nú
á' einkar trúverðugan hátt, að
hér væri raunverulega um að
ræða tilraunir með leynivopn.
Causton væri að reyna að kenna
álunum sínum, sem eins og
kunnugt er verða tveir metrar
á lengd, að synda í torfum,
þannig að rafstraumurinn,
sem þeir sendu frá sér í sam-
einingu yrði svo sterkur, að
hann gæti lamað kafbáta og
tundurskeyti og truflað radar-
tæki.
Lesendur „Sláturtíðinda"
höfðu gaman af þessum glett-
um, og gleymdu þeim síðan —
þangað til sagan skaut upp koll-
inum í mörgum amerískum
blöðum, sem mikið alvörumál.
„Brezka flotastjórnin gerir til-
raunir með leynivopn án okkar
vitundar — og fyrir amerískt
ÚRVAL
fé!“ Blöðin töldu ekki nema eðli-
legt að fiskarnir yrðu einnig
látnir taka þátt í vömum hins
frjálsa heims, úr því að hinar
minnstu bakteríur hefðu þegar
verið kvaddar til þess. En trún-
aðarbrot Englendinga var harð-
lega fordæmt og talin hætta á,
að það mundi tefla hernaðar-
samvinnu þjóðanna í voða í
framtíðinni.
Brezku blöðin hentu góðlát-
legt gaman að trúgirni Ame-
ríkumanna, sem væru reiðubún-
ir að trúa hverskonar furðusög-
um, aðeins ef þær væru eitthvað
bendlaðar við vísindi. Aðeins
eitt blaðið hafði svo mikið við,
að láta sérfræðing sinn í vísind-
um færa rök að því, að sagan
væri tóm vitleysa.
En svo hvarf Causton pró-
fessor eins og jörðinhefðigleypt
hann, og þá kom skyndilega
annað hljóð í strokkinn. Menn
minntust Burgess og Maclean og
annarra strokumanna; blöðin
hættu að henda gaman að trú-
gimi Ameríkumanna, og þegar
það upplýstist nokkrum dögum
síðar, að frú Causton hefði
fengið kort frá Júgóslavíu með
kveðju frá manni sínum, stóð
ekki á æsifréttablöðunum að
fiúlyrða, að prófessorinn væri á
austurleið með leynivopn sitt.
En einmitt þegar blöðin voru
að komast í uppnám og fyrir-
spurnum ringdi niður í Neðri
málstofunni, þegar jafnvel
íhaldsblöðin vom farin að ger-
ast harðorð í garð stjórnar-
77