Heima er bezt - 01.11.2005, Side 27

Sumarið 1950 sigldu tvö íslensk farskip (fiysíiskip),
m/s Vatnajökull (924 brúttótonn) og m/s Foldin (621
N-Ameríku
bruttótonn), til bandarísku borganna, Chicago og
Mi/waukee við Michigan-vatn. Erindið þangað var að
sœkja smjörfarma, semfluttir voru til Evrópu á vegum
hjálparstofnunar kirkjunnar. Vatnajökull lestaðifarm í
Chicago til Napolí og Trieste í júlímánuði, en Foldin tók
sinnfarm í Milwaukee ogflutti til Bremen í Þýskalandi
í ágúst. Skipstjóri á Vatnajökli var Bogi Olafsson, en
Ingólfur Möllerfœrði Foldina. Hvorugur þeirra hafði siglt
þessa leið áður og kom þeim margt nýstárlegt fyrir sjónir
og þá ekki síst siglingin um skipastigana upp á vötnin.
Greinarhöfundur rœddi við báða þessa menn á sínum tíma
og er hér stiiðst við frásögn þeirra.
Vatnajökull hóf Chicago-
ferðina frá New York eftir að
hafa losað þar sjávarafurðir
frá íslandi. Þaóan sigldi skipið norður
að mynni St. Lawrancefljóts. Á
leiðinni upp fljótið var staldrað við í
Quebeck og Montreal, en til þeirrar
síðamefndu hafði aðeins eitt íslenskt
skip komið áður. Það var þegar gamli
Villemoes sótti þangað hveitifarm
fyrir Landsverslunina sumarið 1922.
Skammt vestan borgarinnar tók
skipastiginn við og varð Vatnajökull
Guðmundur
Sœmundsson:
Heima er bezt 459