Heima er bezt - 01.11.2005, Blaðsíða 82

Framhaldssaga
8. hluti
Ingibjörg
Sigurdardóttir:
Hamingjuóskir með Sverri litla streyma frá
kirkjugestum til foreldra hans. Og nú sem áður fínnur
Sigrún þessa fölskvalausu góðvild og hlýju þorpsbúa
umveija sig. Konurnar spyrja hver af annarri, um leið og
þær þrýsta kossi á hönd drengsins:
- Saumaðir þú sjálf skímarkjólinn Sigrún?
- Já, svarar hún yfirlætislaust, - þetta var ósköp einfalt.
Alltaf jafn hógvær, hugsa þær sem spurðu. Og þessi
aðflutta kona vex enn í augum fólksins í Lóni.
Sverrir litli dafnar vel, er fljótur að komast á fót, fljótur
til máls og afburða skýr. Sigrún situr oft við rúm sonar
síns, þar sem hann hvílir ýmist í vöku eða svefni og horfir
hugfangin á hann. - Allt skal ég leggja í sölurnar fyrir
þig, elsku litli Sverrir minn, hvíslar hún að drengnum
og þrýstir ástúðlega kossi á bjarta ennið hans. Sigrún er
hamingjusöm móðir þrátt fyrir allt.
10. kafli
Sverrir Karlsson frá Hamraendum hefúr lokið
háskólanámi sínu í Svíþjóð með fyrstu gráðu. Dvöl hans
þar ytra varð lengri en hann ætlaði upphaflega, SÖkum
þess að hann tók nokkrar aukagreinar fyrir utan hið
hefðbundna háskólanám í búfræði. Með því vildi hann ná
víðtækri þekkingu í ýmsum nýjungum, sem eru nú óðum
að ryðja sér til rúms í norrænum landbúnaði, og gjarnan
miðla löndum sínum af þeim viskubrunni í framtíðinni
óskuðu þeir þess. Heimþrá Sverris er mikil og sterk.
Hann kveður nú framandi slóðir og stígur á skip, sem á
að bera hann heim til íslands. Atlantshafið, blátt og vítt,
sindrandi í sólgulli vorsins, freyðir fyrir stafni. Ferðin
sækist fljótt og vel. Landið langþráða kemur í sjónmál.
Há fjöll og jökla ber við himin. Sverrir stendur á þilfari
og horfir dreymnum augum í áttina að ættjarðarströnd,
seni hefur að geyma allt það er hann heitast ann og
fögnuður hans er djúpur, eftirvæntingin heil og sönn. Að
lokinni langri útivist verður unaðslegt að stíga á íslenska
jörð, koma í æskusveitina fögru, heim á óðal forfeðra
sinna , heim til ástkærra foreldra, en heitasti fögnuður
hjarta hans er þó bundinn endurfundunum við Sigrúnu í
Nesi, þótt hún svaraði ekki bréfunum sem hann skrifaði
henni úr íjarlægðinni er mynd hennar jafn skýr í hjarta
hans nú og kvöldið ógleymanlega er þau gáfu hvort öðru
ást sína. Ekkert getur nokkum tíma skyggt á þá mynd.
Millilandaskipið hefur viðkomu á Flúðum, leggst við
festar eins nærri landi og dýpt sjávar leyfír. Bátur er þegar
sendur út að skipinu til að sækja farþega og farangur
og með honum siglir Sverrir síðasta spölinn heim til
ættjarðar sinnar. Karl hreppsstjóri bíður sonar síns á
Flúðum með tygjaðan gæðing hans, sem á að bera hann
fram að Hamraendum og hér verða miklir fagnaðarfundir.
***
Sól er hnigin til viðar. Björt vomótt breiðir sinn
friðarfaðm móti ferðamönnunum, sem beina gæðingum
sínum fram í sveitina, en verða að láta þá aðeins stíga
fetið sökum klyfjahestsins, sem Karl hreppsstjóri hefur
í taumi og ber farangur sonarins langþráða. Leið þeirra
514 Heimaerbezt