Heima er bezt - 01.11.2005, Blaðsíða 43

Magnús J. Jóhannsson:
Úr Geirmundar
þætti heljarskinns
„Skip Vébjarnar og systkina hans brotnaði undir Hamramur var sagt að sveinninn
háum hömrum í milclu illviðr, og komust þar upp, er nú sífelltyrð 7 ef rann í skap.
heitir Signakleif. Þá tók við þeim öllum skipverjum um Undan varð þá allt að láta,
veturinn Atli þræll Geirmundar heljarskinns. Atli var qfl og hreysti gekk úr máta,
ódæll og hamramur mjög. En er Geirmundur vissi þessa sorgin vit í dróma drap.
úrlausn þrælsins, þá frétti hann þrælinn: „Hvað kom þér til þess, er þú tókst svo mikið á hendur við Vébjörn og Hatursbál var hefndarfleinninn.
förunauta hans“? Hverfær skiiið þungar þrautir
„Það kom mér til þess, að ég vildi þann veg sýna, þess sem ánauð fjötrast má?
hversu mikið göfugmenni og stórmenni sá maður var er Harmur sá og hjartans tregi
þann þræl átti, er slíkt stórræði þorði á hendur að takast". hylur alla færa vegi,
Geirmundur bað þrælinn að hafa þökk fyrir sín úrræði aldrei hvíld ogfrið aðfá.
og gaf honum frelsi og búland“. Urð og klungur œvibrautir.
Atli þræll og Geirmundur heljarskinn Þá er svölun mennskum manni mega þjóma sinni htnd:
1. Fyllast brœói, trylltum tökum taka, beita aflsins rökum,
Vestur í Barðsvík þótti þrœlum gleyma bœði stað og stund,
þungbœr vist og heldur dauf Aðeins skylduverkin voru verða laus frá boði og banni.
vottur lífs hjá eyðiboru, ekkert daglegt amstur rauf. II.
Hart var strit í hreti og kœlum. Það höfðu um Strandirnar haustvindar ætt svo hafið var freyðandi kögur.
Eldfornt stolt og ættar þótti Brimskaflahrönn var á töngunum tœtt,
ekki leyfðu tár á kinn. hún tókst á við útnes og gjögur.
Kjörum samt þeir illa undu, Er norðvestan rokið á klettunum hvein
örlög grimm þá fast við bundu og kófið á hlíðunum buldi.
Geirmund — herkóng - heljarskinn. Ur skörðunum hljómaði váboða vein,
Honum stóð af ógn og ótti. sem vindurinn hamstola þuldi.
Atliþrœll varfyrirflokknum, En Atli var heima að bjástra við bú,
furðu djarfur bóndason. það biðu hans Jjölmargar skyldur,
Suðrænt blóð með eld I æðum, því Geirmundi var ekki gefið um hjú
yljað gömlum dularfrœðum, sem grunduðu hégómatildur.
lét þá eiga á ýmsu von. Já, fégrœðgin blinda, hún útheimtir önn
Hafði þrek og hreysti í skrokknum. og arðsemisnytjar frá þrœlnum.
475 Heimaerbezt
Heimaerbezt 475