Heima er bezt - 01.11.2005, Qupperneq 54

Líóur að kvöldi. Agústa systir Halldóru og maður hennar
Guðjón Jóhannsson skó - og bátasmiður. Myndin tekin á
heimili þeirra, Sœbóli í Fossvogi.
með kolakyntum þvottapotti, lítil geymsla, herbergi
fyrir hænsnin og út úr því var lúga svo að hænsnin
komust út í girðinguna sína þegar gott var veóur. Einnig
var lítil kompa fyrir útungunarvél og geymsla, þar sem
fóðurtunnurnar voru geymdar. Lítil kompa var fyrir
kartöflur og aöra garóávexti. Eg man að hænurnar voru
sjötíu, kýmar þrjár og tveir kálfar.
I fremsta herberginu á hæðinni var Elalldóra með
verslun. Þar fengust tilbúin barnaföt, talsvert af álnavöru
og flest til sauma. Einnig garn, band og prjónar. Þessi
litla verslun þjónaði hverfisbúum, þannig að ekki þurfti
alltaf að hendast í bæinn eftir öllu sem þurfti til sauma.
Fyrir sunnan húsið var blómagarður með mikið af
íjölærum blómum og á vorin voru settar niður stjúpur
og morgunfrúr. Þar var einnig stór matjurtagarður. Þar
ræktaði llalldóra kartöflur, rófur, radísur, gulrætur og
margar tegundir af káli. A haustin var uppskeran seld,
nema þaó sem þurfti fyrir heimilið. Það var heilmikil
vinna aö setja niður kartöflurnar á vorin og sá fyrir
grænmetinu. Þaö var líka mikil og leiðinleg vinna að reita
arfann á sumrin, svo að hann kæfði ekki matjurtirnar.
Seinnipart vetrar var sáö í vermireiti og síðan var plöntum
plantað í garðinn aö vori.
Þegar ég kom til Halldóru voru braggabyggingar víða
í kring, þó að allir hermenn væru famir. Skammt frá var
Shelbykampur og annar kampur norðar, sem ég man elcki
hvað hét. Búið var að rífa nokkra bragga, sem höfðu
staðið stutt frá húsinu okkar og við krakkarnir lékum
okkur mikið á grunninum, sem var steyptur. Margt ágætt
fólk bjó í bröggunum en þar var líka misjafn sauður í
mörgu fé. I sumum þeirra var óskapleg óregla. Ekki langt
frá Sogabletti 9 var lítið hús eða kofí. Þangað var okkur
krökkunum harðbannað að fara og vegna þess var það
spennandi. I kofanum bjó fræg ógæfukona, afar drykkfeld
og safnaðist að henni alls konar lýður. Hún gat verið
mjög ill og vandaði okkur krökkunum ekki kveðjurnar.
Það kom fyrir að hún kom út úr kofanum lítið klædd og
stundum var hún ekki í neinni spjör. Eldri og kjarkmeiri
krakkar í hverfínu áttu það til að henda grjóti í kofann.
Þegar ég kom á Sogablett 9, var búió að negla fyrir alla
glugga á kofanum hennar.“
Hvar var heyjaó handa kúnum?
„Það voru tún alla leið inn í Blesugróf. Eitt og eitt
hús var á stangli á þessum túnum. Þarna var heyjað. Ég
held að Halldóra hafí fengið mann til þess að slá, en hún
rakaði og þurrkaði heyið sjálf. Ég var svolítið að snúa
heyinu með henni. Nálægt þessum túnum var beitiland
fyrir kýrnar. Á þessum tíma var dálítil byggð í Blesugróf,
mest kofar. Það hefur orðið mikil breyting á.
Á Hjalla við Sogaveg bjó Helga Larsen. Hún var með
mikið hænsnabú og garðrækt. Helga byggði sér síðan
nýbýli á Engi, nokkru fyrir ofan bæinn Grafarholt. Hún
var ekkja og óvenjulega dugleg og mikil hestakona. Sonur
hennar er Iistamaóurinn Ketill Larsen og svo átti hún líka
dóttur, sem heitir Ingibjörg. Ég held að systkinin séu
mjög dugleg eins og móðir þeirra. Ég fór oft í heimsókn
til þeirra með Halldóru. Ofarlega við Tunguveg var býli
sem hét Bjarnastaðir, þar bjó Björn Blöndal, maðurinn
sem var frægur fyrir að leita aó bruggi hjá landsmönnum.
Hann var oft að heiman en kona hans, Jóhanna, hugsaði
um börn og bú. Þau áttu nokkra hesta. Úti í Réttarholti
var fjölskyldan sem áttu mörgu dæturnar, þá var ekki búið
að byggja verslunarhúsnæðið þar sem matvöruverslunin
Réttarholt var lengi og síðan sælgætisverslunin Kúlan. í
hinum enda hússins er núna Islandsbanki en þar var áður
verslunin Burstafell.“
Hvar verslaði Halldóra matvöru, sem hún framleiddi
ekki sjálf í sínu búi?
„Það var lítil verslun á Sogabletti 14, ég man ekki hvort
hún hét eitthvað. En hjónin sem áttu hana hétu Ólafur og
Sigríður. Það var líka búð við Borgargerði með matvöru.“
486 Heima er bezt