Heima er bezt - 01.02.2006, Síða 18

fullt af rusli og óhreinindum. Óhrein börn,
þ. á. m. lítil stúlka í síðum, grútskítugum
kjól, söfnuðu rusli. Lítill drengur fann
leifar afbrauði í nestispakka sem einhver
lystarlaus túristi hafði kastað frá sér.
Gömul kona með slæðu, haldandi á
gulum plastpoka, hrifsaði brauðið af
stráksa, gaf honum smábita en stakk
því sem eftir var í poka sinn. Kona
sat á hækjum sínum og hellti úr fúllri
rusladollu út í síkið.
Geysilega litríkt mannlíf var á götum
Kaíró. Margir voru vel klæddir, bæði
á vestræna og austræna vísu. Börn og
unglingar í skólabúningum, karlar og litlir
strákar í kjólum, langflestar konur með
slæður og eina sá ég alveg svartklædda
frá hvirfli til ilja og aðeins sá í augun.
Ekki var óalgengt að karlmenn væru
í vestrænum klæðum en leiddu sér við
hlið konur með slæður í allavega litum,
síðum kjólum og voru slæðumar í litum
í samræmi við liti kjólanna. Allstaðar
var verslun í gangi þótt sunnudagur
væri. Brauð var selt á pöllum og fólk
bar þetta heim til sín óinnpakkað, sumir
heilu staflana. Nokkurs konar kökulag
var á brauðinu, allra líkast þykkum
hveitikökum.
Við ókum gegnum fátækrahverfi þar
sem vom sóðalegar blokkir og markaður
í gangi framan við. Fullir vagnar af
káli og öðm grænmeti, sem mér virtist
líta út eins og úrgangur frá öðrum og
betri markaði. Hreykinn karl ók hjá í
asnakerru, sem hlaðin var pappakössum
og spýtnadrasli og innan um það sátu
tvö börn. Eg ímyndaði mér að hann
væri þarna rígmontinn með góðan feng
sem hann myndi nota til að klastra upp
á fátæklegar vistarverur ijölskyldunnar.
Við sáum tvo stóra geitahópa sem verið
var að reka þama inni í miðri borg og á
graseyju innan um dundandi umferðina
stóð karl í ljósum kjól og beitti þartveim
geitum í bandi.
Víða í borginni vom flottar og
myndarlegar byggingar, ýmsir skólar, þ.
á. m. háskólinn, nýtt óperuhús, sjúkrahús
og minnismerki Sadats, rústir af kastala
Sala al - Dihn og höll þar hjá.
En nú var kominn tími til að aka burt úr
borginni. Víða voru fallegar plantekrur
þar sem vatni var veitt en í baksýn
blöstu við sandijöllin miklu. Hannah
sagði okkur frá sandstormunum, sem
stundum geisa og hvemig eftir þá fer
mikið verk í að hreinsa burtu sandinn af
lóðum og jafnvel innan úr húsum.
Hannah var hláturmild og létt í lund
og gerði óspart grín að bílstjóranum
og forstjóra ferðaskrifstofunnar, sem
var með okkur í bílnum. Einnig fannst
mér ilmvatnssalamir léttir í lund og
grínaktugir. Mér fannst þessir tiltölulega
fáu Egyptar sem ég sá hafa einkennilega
kúpt augu, hvernig sem á því stendur.
A bakaleiðinni skall myrkrið yfír eins
og hendi væri veifað. Eldrautt fullt tungl
skein yfir sandinn og pálmalundina.
Hvarvetna meðfram veginum voru
söluskálar með ávöxtum, svaladrykkjum,
kaffísölu og einnig bílaverkstæði. A
einum stað sá ég íjölda kjötskrokka
hanga fast við veginn. Allstaðar var
fólk á ferli þó að dagur væri af lofti.
Einn og einn kjólklæddur karl á gangi
meðfram veginum, konur berandi
plastbrúsa með vatni, krakkar ríðandi
á ösnum. Dauf ljós sáust í húsum og
kofum en moskumar vom ríkmannlega
lýstar grænum Ijósum.
I Port - Said voru ungar stúlkur og
konur saman á gangi en karlar sátu
á kaffihúsum. Þegar við gengum
flotbryggjuna að skipinu heyrðist hávært
bænakall úr næstu mosku.
66 Heima er bezt