Hljóðabunga - 01.11.1978, Síða 7

-
Útifundur í Hafnarstræti. Á kröfuspjaldi stendur m.a.: Atvinnubótavinna fyrir minnst 50 manns.
fjögur: Eyjólf Árnason, Halldór Ólafsson,
Karítas Skarphéðinsdóttur og mig. Ekki fyrir
nein brot á verkalýðsmálum heldur fyrir það
að reisa okkur svona á móti þeim í hinu og
öðru. Kratarnir hóuðu saman og nú skyldi
slagurinn standa. Það var mjög fjölmennt,
alveg fullt hús, og það vissi víst flest af þeirra
fólki hvað átti að gera.
Svo kom fram karl og fór að tauta
einhverja tillögu og kerlingarnar á fremsta
bekk héldu að hann hlyti að vera með okkur
þessi Guðmundur og byrjuðu strax að garga:
„Hvað er þetta? Ætlar hann nú að halda
ræðu? Hann Gvendur ponta? Ha, ha, ha.
Gvendur ponta að halda ræðu.“
Það var bara eins og eitt óróaskrölt um
allan salinn. Þær höfðu verið þjálfaðar í að
láta andstæðingana aldrei hafa frið til þess að
tala. Þá brosti Finnur svo hýrt og vinglaði
hendinni framan í fólkið.
„Nú, já, við megum ekki strax, við eigum að
hlusta“, sögðu kerlingarnar.
Þá kom fram tillaga, sem karlinn var feng-
inn til að flytja að þessum fjórum væri vikið
úr félaginu fyrir að standa uppi í hárinu á
þeim sem ættu að ráða. Já, Finnur var ákaf-
lega náðugur á svipinn og stóð upp og spurði
hvort hann mætti með leyfi tillögumanns
koma með viðaukatillögu: Samt skulu þessir
hafa vinnuréttindi þar til öðru vísi verður
ákveðið.
Svo fór fram atkvæðagreiðsla. Tillaga þessi
var samþykkt með 120 atkvæðum, að því er
mig minnir, en 80 voru á móti. Um þessa
atburði finnst enginn stafur í gerðarbókinni.
Þeir hafa eyðilagt það eða kannski aldrei fært
það inn. Þannig var brottreksturinn fram-
kvæmdur. Og þar við sat. Við vorum rekin úr
vinnu. Herferðin gegn hinum róttæku var sú
að þeir yrðu að flýja úr vinnu og allt mögulegt
yrði gert til þess að þeir hefðu ekki að éta.
Á þessum fundi var fyrirfram ákveðið að
engar ræður skyldu fara fram en þó átti að
veita mér 5 mínútur svona í kveðjuskyni afþví
ég þótti lélegasti ræðumaðurinn. Þeir voru
svona horskir. Jæja, ég þakkaði ekkert fyrir
samveruna en sagði þessa sögu af Finni Jóns-
syni hvurnig hann fór að losna við Ríkey og
HLJÓÐABUNGA
7