Hljóðabunga - 01.11.1978, Blaðsíða 44

Hljóðabunga - 01.11.1978, Blaðsíða 44
gjafa, s.s. vatns og vinda, sem maðurinn hefur um langan aldur hagnýtt, ma. til siglinga. Þó hér hafi verið rakin þróun í lífsháttum manns- ins og uppgötvun nýrra orkugjafa líkt og þróunin væri samfelld, þannig að eitt tæki við af öðru á ákveðnum tíma, skal því ekki gleymt að enn eru við líði á jörðinni öll þau lífshátta- stig sem nefnd hafa verið. Það er því fyrst og fremst hagnýtingarform orkunnar sem ráða hve framleiðslan er mikil í hverju samfélagi. En þetta er alls ekki það eina og nefna má fleira, s.s. magn náttúru- legra auðlinda og tækni til að hagnýta orkuna. Þessi atriði vega þungt í samanburði á orku- neyslu iðnríkja. En snúum okkur það að framleiðinni. Hún fellur inn í hina hálf-sögulegu þróun hér að framan, á þann hátt að þegar fundinn er nýr orkugajafi, er leitað allra ráða til að láta orkuna, og þá einhverja orkueiningu, skila sem mestu framleiðslumagni. Tækniskipulag og vinnsluaðferðir geta haft áhrif á fram- leiðslumagnið, þó að orkuneyslan breytist ekki. Framleiðni segir því til um hve vel tekst að nýta orkuna til framleiðslu. En þegar við ætlum að gera okkur betur grein fyrir fram- leiðni rekumst við á hindrun: Það er mjög erfitt að mæla framleiðni, þó að í okkar tilfelli megi hugsa sér hana sem einhvers konar hlutfall orkuneyslu og þjóðarframleiðslu. Við verðum því að láta okkur nægja óljósar hug- myndir um framleiðslustig meðal þjóða, s.s. að á okkar tíma sé framleiðni Bandaríkjamanna ogjapana mikil, en íslendinga mjög lítil. En til þess að nefna einhverjar tölur tengd- ar hagrænni menningargreiningu, skal hér tilgreind orkuneysla á íbúa í nokkrum löndum árið 1974. Samkvæmt skýrslu OECD hefur orkunotkun Bandaríkjamanna verið allra þjóða mest árið 1974, og var jafngildi 8,09 tonna af olíu á hvern íbúa. Bretar notuðu á sama ári sem svaraði 47% af neyslu Banda- ríkjamanna, og þótt undarlegt megi virðast notuðu fslendingar jafngildi 66% af sömu tölu. I) Enn skal þó lögð áhersla á hve framleiðni hefur mikið að segja í hagrænni menningar- greiningu og hve lítil hún er hér á landi miðað við tæknivædd lönd eins og Bandaríkin og V-Þýskaland. Við höfum heldur ekki innleitt fjöldaframleiðsluhætti, sem auka framleiðsl- una svo mjög í iðnaðarríkjunum. Tengsla greining „Skarpar andstæður eru milli einfaldra samfé- laga og flókinna siðmenningarsamfélaga. ...Lýsa má vel andstæðunum sem „stöðu gegn samn- ingum". STAÐA á við samfélög sem eru skipulögð með ættar- og persónulegum böndum (einföld samfélög), og SAMNINGUR á við samfélög eins og okkar eigin (U.S.A., innskot J.G.) þar sem grund- völlur samfélagskerfisins eru ópersónuleg bönd, gegnum eignir, búsetu og almenn áhugamál, þótt einhver presónuleg tengsl ætternis og vinskapar geti átt þar heima.“ Endursögn Edward Norbecks á sjónarmiði Sir Henry S. Maine. Böndin sem rætt er um í þessari tilvitnun eru öll þau sem tengja samfélagsþegnana saman. Þau geta birst á ýmsan hátt, t.d. sem tengsl milli einstaklinga, fjölskyldna, og hópa. Tengslagreiningin rannsakar hvort um er að ræða blóðbönd, vináttubönd eða hags- munabönd, og séu margs konar tengsl fyrir hendi, þá er athugað hver þeirra séu mest áberandi og mikilvægust fyrir samfélagið. Tengslagreiningin leggur áherslu á þróun frá persónulegum tengslum til ópersónulegra tengsla. Samkvæmt þessari aðferð, má finna hvar ákveðin menning er á vegi stödd, með því að athuga hvaða tengsl eru mikilvægust. En lítum nánar á tvö ólík tengslastig. Eins og segir í tilvitnunninni í upphafi kaflans, eru blóðbandatengsl mjög áberandi í einföldum samfélögum. Erfitt er að draga upp einfalda mynd af þessum tengslum, en þó skulu hér nefnd nokkur atriði. Makaval fer t.d. gjarnan eftir blóðbandartengslum, þannig að tveir einstaklingar, sem hafa ákveðinn blóðskyldleika, eru strax í bernsku taldir heppilegir makar. Forysta í hagsmunamálum og jafnvel andlegum málum fer í þessum samfélögum eftir blóðböndum. Mismunandi er hvort hópar í kringum forystumenn eru ættbálkar, frændgarðar eða ættir, en slíkt er stigsmunur, þar sem grundvallar reglan er sú sama: virðingarstaða einstaklings ræðast af því hverra manna hann er. Vinátta er oft mjög alvarlegur hlutur í þessum samfélögum, eins og fóstbræðralagið norræna er dæmi um. 44 HLJÓÐABUNGA
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Hljóðabunga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hljóðabunga
https://timarit.is/publication/1867

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.