Árbók Tryggingarstofnunar ríkisins - 01.12.1940, Page 32

30
Styrkur til slysavarna rennur til Slysavarnafélags íslands, kr. 1 250,00
til slysavarna á landi, en kr. 3 750,00 til slysavarna á sjó, og auk þess
voru greiddar árið 1940 kr. 5 000,00 tii styrktar bátshöfninni á m. b.
Kristjáni, sem bjargaðist með svo sérstökum hætti sem kunnugt er.
Af þessum kostnaði greiðir ríkissjóður % hluta, þó elcl<i af sérkostn-
aði frjálsra slysatrygginga.
Kostnaðarhluti ríkissjóðs fyrir árin 1936 og 1937 var miðaður við
kostnað í þrengri merkingu, og var því ekki % af heildarkostnaðinum.
Arið 1938 var ekki greitt tillag móti kostnaði vegna Lifeyrissjóðs barna-
kennara, enda var hann ])á ekki kominn í vörzlu Tryggingarstofnunar-
innar. Að upphæð nam tillag ríkissjóðs:
árið 193« kr. 12 767,03 árið 1938 kr. 40 495,51
— 1937 — 24 351,04 — 1939 — 40 652,12
og árið 1940 kr. 48 773,98.
Kostnaðurinn hefur árið 1940 numið kr. 196 495,90 og aðallega verið
borinn af slysatryggingardeild og Lífeyrissjóði íslands, eins og sést á
eftirfarandi töflu:
Tafla 2. Kostnaður Tryggingarstofnunar rikisins eftir deildum 1M0.
Alm. skrif- Inn- Læknis- Gr. til Styrkur til
stofu kostn. lieimtul. vottorð skattan. slysav. o. 11 Samtals
Deild kr. kr. kr. kr. kr. kr.
Líf. ísl 57 298,73 16 740,78 4 154,60 78 194,11
Slysatr.d 66 453,48 20 776,20 8 170,00 10 000,00 105 399,68
Líf. emb 5 825,97 ,, ,, 5 825,97
Líf. barnak 5 952,68 ,, ,, 5 952,68
Líf. ljósm 1 123,46 >J ,, >> 1 123,46
136 654,32 37 516,98 8 170,00 4 154,60 10 000,00 196 495,90
B. Slysatryggingardeild.
Gildi slysatrygg'ing'ar verkafólks hlýtur almennt að miðast við það,
hversu hún fær bætt úr tjóni, sem slysin valda. Þar af leiðir, að þau
atriði, sem snerta hina slösuðu mest, eru, hve mörg þeirra slysa, er menn
verða fyrir, eru bætt og hversu háar bæturnar eru.
Nú eru engar tölur fyrir hendi um slysafjölda, því að enda þótt
flest öll slys muni vera skráð í heilbrigðisskýrslum, þá er sá grund-
völlur varla nothæfur til samanburðar við bætt slys slysatrygginar-
innar, sem aðeins bætir slys við tryggingarskyldan atvinnurekstur.
Það er höfuðmunur á því t. d., hvort barn verður handlama eða hvort
framfærandi verður handlama. Það eru eðlilega aðeins þau slys, er valda
verulegu fjárhagstjóni, sem máli skipta, þ. e. þau slvs, sem valda því, að
framfærandi verði óvinnufær skemmri eða lengri tima. Þá er heldur
ekki unnt að meta það tölulega, hversu mikið fjárhagstjón verður af
ýmsum slysum, því að í fæsturn tilfellum eru þær upplýsingar fyrir
hendi, sem hægt er að byg'gja slíkt mat á.