Heimili og skóli - 01.10.1962, Blaðsíða 5

Heimili og skóli
TfMARIT UM UPPELDISMÁL
21. árg. Sept.— okt. 1962 5. hefti
LITAST UM
Nú eru allir skólar teknir til starfa.
Þúsundir nemenda, stórra og smárra,
þreyta nú nám, hver eftir sinni getu,
og oft með mismunandi árangri. Hér
er hinni eilífu þrá mannsins eftir
meiri og meiri þekkingu búinn far-
vegur. Það hefur ekki verið fundinn
upp annar heppilegri en skólarnir.
Þegar við litumst um á sviði skóla-
málanna nú á þessum haustnóttum,
vekur það einna fyrst athygli, að allir
skólar eru fullir, og margir yfirfullir.
Ekki aðeins skyldunámsskólarnir,
heldur engu síður hinir, sem sóttir eru
af frjálsum vilja unglinganna. Þetta
ber ekki vott um hinn margumtalaða
námsleiða, sem sumir eru að reyna að
telja okkur trú um að ríki í skólum
landsins, en það eru venjulega þeir
sem minnst þekkja til í skólunum. Þó
að engin skólaskylda væri, myndi allur
þorrinn af barnaskólanemendum
halda áfram, m. a. vegna þess, að þeim
líður vel í skólunum.
Nokkrir hætta að vísu námi, þegar
skólaskyldunni lýkur, en allur þorr-
inn heldur áfram og tekur landspróf
og gagnfræðapróf, og æðri skólarnir
' eru einnig troðfullir.
Þetta afsannar námsleiðann. Hann
er að vísu til og þá einkunr meðal
þeirra barna og unglinga, sem eiga
erfitt með bóklegt nám. Það er verk-
efni út af fyrir sig, að ráða fram úr
hvernig eigi með þennan hójr að fara,
sem er tiltölulega fámennur. Hvort
ekki sé eitthvað annað heppilegra ráð
til en að setja þá í skóla, þar sem ná-
lega eingöngu er bóklegt nám. Á
kannski að leysa þessi börn frá frekara
námi með barnaprófinu, eða um ferm-
ingu? Eða á að gefa þeim kost á að
sækja einhvers konar vinnuskóla við
þeirra hæfi? Verknámsdeildir gagn-
fræðaskólanna leysa varla þennan
vanda.
Það er að vísu annað, sem ýtir undir
þennan skólahug unglinganna, og það
er sú staðreynd, að börn, sem ekki
hljóta aðra menntun en barnaskóla-
nám, eiga ekki margra kosta völ þeg-
ar út í lífið kemur og á atvinnumark-
aðinn. Þar er ekki um margar stöður
að ræða, sem henta unglingum með
skyldunámið eitt. Það er varla það
starf til í þjóðfélaginu, sem ekki
krefst einhverrar undirbúningsmennt-
unar, og því meiri því greiðari leið er
að hinum mörgu ög ólíku störfum og
stöður þjóðfélagsins. Nei, þrátt fyrir