Heimili og skóli - 01.10.1962, Blaðsíða 24

124
HEIMILI OG SKÓLI
Frá aðalfundi
KennarasamLands Austurlands
Aðalfundur Kennarasambands Austur-
lands var haldinn að Eiðum dagana 28. og
29. september s. 1.
Fráfarandi form. sambandsins, Björn
Magnússon, kennari, Eiðum, setti fund-
inn og flutti skýrslu stjórnar. Fundarstjór-
ar voru Helgi Seljan, Reyðarfirði og Krst-
ján Ingólfsson, Eskifirði, en fundarritarar
Eiríkur Karlsson og Birgir Stefánsson,
Neskaupstað.
Tvö helztu mál fundarins voru vanda-
mál æskunnar og launamál kennara.
Gestur Þorgrímsson heimsótti fundinn,
flutti erindi um kennslutæki og sýndi
fræðslumyndir.
Gunnar Ólafsson, skólastjóri Neskaup-
stað, flutti erindi um skólamál og skóla-
kerfi í Austur-Þýzkalandi, en þar dvaldi
hann um tíma á síðasta skólaári.
Stjórn Kennarasambands Austurlands
fyrir næsta ár var nú kjörin úr hópi kenn-
ara í Neskaupstað Hana skipa:
Gunnar Ólafsson, skólastjóri, formaður,
Eyþór Þórðarson og Eiríkur Karlsson.
Varastjórn: Þrúður Guðmundsdóttir og
Birgir Stefánsson.
Fundurinn gerði eftirfarandi ályktanir
og samþykktir:
Ályktun um æskulýðsmál.
Aðalfundur Kennarasambands Austur-
lands 1962 telur, að í svo mikið óefni sé
stefnt með uppeldi og athöfn nokkurs
hluta íslenzks æskufólks, að bráðra úrbóta
verði að leita, ef ekki á af að hljótast þjóð-
arböl.
Þar sem fundurinn álýtur, að aðalorsaka
þessa vandamáls sá að leita, sumpart hjá
afskiptaleysi þjóðarinnar í heild af upp-
eldi æskunnar og sumpart ríkjandi og
hraðvaxandi fjárgróðasjónarmiði allra
stétta á öllum sviðum, vill hann benda á
eftirfarandi leiðir til úrbóta:
1. Að eftirlit sé haft með vinnu barna
próf á sínum tíma. í dag er ég með-
ritstjóri við stórt dagblað.
Hvers vegna hef ég verið að rifja
upp þessa sögu? Vegna þess, að hinir
mörgu „skólaþreyttu“ piltar, sem
hverfa frá skólum sínum í ótíma, verða
oft seinna vandræðamenn á ýmsum
sviðum. ískyggilega mikill fjöldi ung-
linga tekur aldrei neitt próf. Suma
vantar hæfileika til að stunda erfitt
nám, en flestir láta blekkjast af von-
inni um hátt kaup og þægilegt, sjálf-
stætt líf. Þeim þykir í bili meir freist-
andi að fá eitthvert snatt, sem greitt
er fyrir, en að taka próf.
En þeir munu brátt öðlast hina
sömu reynslu og ég. En hún var sú,
að sæmilega stöðu fær enginn, nema
hann hafi lokið einhverju prófi. Og
þó einhver próflaus unglingur nái í
sæmilega stöðu í bili, þá verður hon-
um sagt upp starfi fyrstum manna, ef
eitthvað þarf að draga saman seglin.
Af þeim mörgu, sem hverfa úr skóla
í miðju námi, koma aðeins mjög fáir
aftur. Ég veit af eigin reynslu, að þeim
fáu, sem það gera, þykir sem námið
sé þá mun erfiðara en áður, tímarnir
lengri, og bækurnar lengri en nokkru
sinni fyrr. En reynsla mín segir mér
einnig, að árangurinn borgar erfiðið.
Hann gjörbreytir lífinu og veitir því
nýjan tilgang.
Þýtt. H. J. M.