Heimili og skóli - 01.06.1971, Blaðsíða 8

Námsleiðir
kynnist þróunarsögu þar frá landnámi til vorra daga. Einnig dýraílífi,
gróðurfari og búskaparháttum, vandkvæðum, en vissu athafnafrelsi.
Sveitabörnin gætu þá einnig haldið til kaupstaðanna og kynnzt skól-
um, söfnum, umferðareglum og borgarbrag. Yær'i ekki ólíklegt, að
þarna gæti orðið um skiptikennslu og dvöl að ræða. I fljótu bragði sé ég
fátt því til fyrirstöðu, að árdeildir í kaupstaðaskólum skipti við börn í
lieimavistarskólum og þau síðarnefndu dvelji á heimilum þeirra er fóru
í sveitina. Að sjálfsögðu yrði þarna aðeins um hluta skólabarnanna að
ræða og vegna fjöldans í kaupstaðarskólunum yrði að hafa fleiri járn í
eldinum, ef allir ættu að njóta þessarar kennslu.
Námsskráin gefur skyldunámsskólunum nokkuð afmarkað efni, er
þeim er ætlað að kenna. Árdeildirnar gera sér áætlanir og starfa með
hliðsjón að því, að öll börnin af aldursflokkunum, er hafa meðalgreind
eða meira, geta starfað innan þess ramma er fyrir er lagður. Ef í ljós
kemur að einhver nemandinn ræður ekki við námsefnið, er reynt að
hjálpa honum eftir mætti, en sá nemandi í hópnum, sem á mjög létt með
nám fær tiltölulega góða daga og reynir stundum minna á sig en æskilegt
væri. Þannig eru íslenzku barnaskólarnir upp byggðir og sama form
gildir á hinum Norðurlöndunum til 11—12 ára aldurs nemendanna. Þó
eru til undantekningar.
Við sjáum sjaldnast langt fram á veginn, en okkur er þó vafalaust öll-
um ljóst, að finna verður þá námsleið, er allir nemendur vinna, af þeim
52
HEIMILI OG SKÓLI