Heimili og skóli - 01.06.1971, Blaðsíða 18
Kennarafélagsins að láta framhaldskennslu
fara fram í skólanum eftirleiðis, en tók ekk-
ert undir að kosta kennslu barna undir
skólaskyldualdri.
Breyting á stjórn var sú, að Ingimar Ey-
dal var kosinn ritari í stað Egils Þórláks-
sonar.
Merkasta málið, sem félagið hafði með
höndum þetta ár, var að koma út nýrri les-
bók fyrir barnaskólana, þar sem þau þrjú
hefti af gömlu lesbókinni, sem til voru
nægðu ekki sem lestrarefni í fjóra vetur.
Steinþór Guðmundsson hóf máls á því í fé-
laginu og vildi að bókin kæmi út á næsta ári.
Þann 25. nóvember 1920 voru á fundi
gerðar samþykktir um þetta mál. Þær voru
eftirfarandi:
„1. Nefndin leggur til að Kennarafélag-
ið sjái um að gefin verði út á næsta ári 12
arka lesbók, þannig sniðin, að hún geti tekið
við af 2. hefti lesbókar.
2. Að félagið leggi til handrit bókarinn-
ar og prófarkalestur ókeypis, en semji að
öðru leyti um útgáfu bókarinnar við aðra
hvora prentsmiðjuna hér á Akureyri.
3. Að kosin verði 5 manna nefnd til að
sjá um framkvæmd málsins.“
I ritnefnd lesbókarinnar voru kosin:
Steinþór Guðmundsson, Páll Árdal, Ingi-
mar Eydal, Halldóra Bjarnadóttir og Krist-
björg Jónatansdóttir.
Þessi nefnd vann það afreksverk að koma
út „Nýrri lesbók“ árið eftir 1921. Kostnað-
armaður var Þórhallur Bjarnarson, en bók-
in var prentuð í Prentsmiðju Björns Jóns-
sonar. Hún var 196 blaðsíður að stærð og
með myndum. Efni hennar var það vel val-
ið, að það var til sóma fyrir félagið. Nú mun
hún að mestu upplesin, nema eitt og eitt ein-
tak, sem leynist lúið og slitið á ólíklegustu
stöðum. Þetta var stærsta Grettistak, sem
Kennarafélagið lyfti.
Eg sagði að efnisval bókarinnar hefði
tekizt vel. Var það tekið úr ýmsum áttum.
Efni var þar eftir þrjá úr ritnefndinni. PálL
J. Árdal átti þar tvær greinar og þrjú kvæði
og mátti það ekki minna vera eins mikið og
Páll hefur ritað fyrir börn. Kvæðin voru
„Berðu mig til blómanna“ og „Skógarþröst-
urinn“, hvort tveggja perlur. Ingimar Eydal
átti þrjár greinar í bókinni, tvær sögulegs
efnis um Vísa-Gísla og Jón lærða. Þá er
þarna barnasaga „Við sjóinn“ eftir Steinþór
Guðmundsson.
Af efni bókarinnar mun sagan „011
fimm“ hafa yljað mörgum í hjarta. Þarna
birtist einnig skemmtileg frásögn „Jörðin
og halastjarnan“ eftir ungan höfund, Ingi-
mar Óskarsson.
Á fundi félagsins 27. janúar 1921 var
samþykkt að gefa 50 krónur í minningar-
sjóð um Stefán Stefánsson skólameistara og
taka þátt í að bera kistu hans til grafar.
Þá var einnig samþykkt að taka þátt í
samtökum kennarasamtakanna, sem ráðgert
var að stofna í Reykjavík á næsta sumri. Þá
var Samband íslenzkra bamakennara stofn-
að sem kunnugt er.
Rætt var einnig um að halda uppi kennslu
barna innan skólaskyldualdurs á næsta
sumri.
Eftir þetta fer að dofna yfir félaginu og
eru aðeins haldnir í því tveir fundir eftir
þetta. Sá síðasti var 25. janúar 1922, og er
þá rætt um, hvort halda eigi áfram með fé-
lagið eða ekki.
í félagið gengu alls 34 félagar og voru 10
af þeim utanbæjar.
Kennarafélag þetta gerði mikið gagn, þó
að það starfaði stutt. Einkum reyndist það
62
HEIMILI OG SKÓLI