Læknaneminn - 01.08.1976, Blaðsíða 36

Um 4. árið
Litið yfir farinn veg '75 - '76
Kennslu
Kennsla á 4. árinu hófst á Lsp. 15. september.
Voru þá í hálfað mánuð kenndar 3 greinar: Svæf-
ingafræði, eSlisfræði og röntgengreining. I svæf-
ingafræði voru 10 tímar og kennari var Þórarinn 01-
afsson. Voru tímarnir vel undirbúnir og menn al-
mennt ánægðir með kennsluna. Eðlisfræðina kenndi
Guðmundur S. Jónsson, sem er læknanemum vel
kunnur af 1. ári. Var kennt um geislavarnir, eðlis-
fræði röntgengeisla, meðferð röntgentækja o. fl.
þess háttar. Ekki var stuðst við neina sérstalca
kennslubók.
Röntgengreiningu kenndi Kolbeinn Kristófersson
prófessor. Stuðst var við bókina Fundamentals of
Roentgenology eftir Lucy Frank Squire.Er það mjög
vel valin bók, auðlesin og dregur vel fram aSalatriS-
in í greiningunni. J þeim 20 tímum, sem haldnir
voru, sannfærSust menn um þaS eitt aS ekki er hægt
að kenna röntgengreiningu í fyrirlestrum. Þegar
horft er á röntgenmyndir, er best að vera innan eins
metra frá myndunum, en ekki í e. t. v. 10 m fjar-
lægð, eins og hlýtur að verða í fyrirlestrum yfir 50
manna hópi. Ættu þessir fyrirlestrar því flestir, ef
ekki allir, aS falla niSur og tíminn notast í eitlhvaS
þarfara. T. d. væri hægt aS taka upp umræSuhópa
meS u. þ. b. 5 stúdentum í einu í staðinn.
Voru menn fram yfir hádegi hver á sínum spítala,
en eftir hádegi hófust sameiginlegir tímar, sem flest-
ir voru haldnir á Lsp., en einnig nokkrir á Bsp. og
Landakoti. Var þarna um að ræða 2-3 fyrirlestra,
oftast frá kl. 2 til 4 eða 5. Flæktust þessir tímar ó-
neitanlega mjög fyrir, því aS starf á deildum stend-
ur oft fram yfir hádegi. VerSa menn því oft að velja
á milli fyrirlestra eða vinna á deildum. Er þetta fyr-
irkomulag einkum slæmt fyrir stúdenla á slysadeikl,
því að eftir hádegi fer þar fram eftirmeðferð brota,
sem slæmt er að missa af. Einnig kemur þetta mjög
niður á journala-töku, nema menn séu þeim mun
ákafari að sitja fram eftir kvöldi við þess háttar
skriftir. Er hér um að ræða brýnt vandamál, sem
þarf aS leysa sem fyrst, þ. e. hvernig á aS aðskilja
fyrirlestrana og kúrsana.
1 fyrirlestrum hefur verið fjallað um hina ýmsu
sj úkdómaflokka:
1. Meltingarsjúkdómar (29. sept. til 31. okt.):
Var hér um að ræSa u. þ. b. 50 tíma, bæði medi-
cinska og kirurgiska. Umsjón höfðu þeir Tómas Arni
Jónasson lektor og Hjalti Þórarinsson prófessor, en
fjölmargir sérfræðingar frá sjúkrahúsunum þremur
kenndu ásamt Tómasi og Hjalta. Tímar þessir voru
jafnmisjafnir að gæðum og flytjendur þeirra marg-
ir. I heild þótti skipulagning nokkuS góð, en hins
vegar gæSi tímanna ekki eins og best væri á kosið.
Sumir fyrirlestranna voru mjög góðir, en aðrir af-
burða lélegir. Eitt var mjög áberandi í þessum fyrir-
lestrum, en það var skörun milli skurð- og lyflæknis-
fræði. Kom fyrir að tveir læknar töluðu um nær
sama efni, hver á eftir öðrum. Er hér augljóslega um
algera tímasóun að ræða. Ef komið væri í veg fyrir
skörun og lélegir tímar felldir niður, væri hiklaust
hægt að fækka þessum tímum úr 50 í 40, eða jafnvel
35.
2. Þvagfærasjúkdómar (3. nóv. til 18. nóv.):
Voru þetta um 25 fyrirlestrar, sem skiptust milli
urologi og nephrologi. Dr. Friðrik Einarsson kenndi
urologiuna, en þeir Páll Ásmundsson og Þór ITall-
dórsson nephrologiuna. Voru mjög skiptar skoðanir
um gæði tímanna.
3. Lungnasjúkdómar (19. nóv. til 19. des.):
Var hér um að ræða u. þ. b. 50 fyrirlestra. Þeir
sem kenndu voru Hrafnkell Helgason, Tryggvi Ás-
mundsson, Gottskálk Björnsson og Grétar Olafsson,
sem kenndi kirugíska hlutann. Auk þess voru þau
Kristín Jónsdóttir, Margrét Guðnadóttir og Arin-
björn Kolbeinsson með nokkra tíma um sýklafræði.
Að flestra dómi var þetta vel skipulagt námskeið og
26
LÆKNANEMINN