Læknaneminn - 01.04.2004, Qupperneq 9

fyrirkomulagi haustið 1995 voru Gerður Aagot Árnadóttir og
Hildur Thors. Með hagræðingu á stöðugildum tókst að bæta
Jóhönnu Jónasdóttur í hópinn. Fræðileg kennsla og skipulag
starfsnáms þróaðist smátt og smátt. Árið 1996 sögðu yfir 90%
allra heimilislækna upp störfum tíl þess að leggja áherslu á fram-
tíð fagsins. í kjölfarið fylgdu viðræður við heilbrigðis- og trygg-
ingamálaráðuneytið til þess að koma heimilislækningum á Islandi
í réttan farveg. Endurnýjun í stéttinni var ofarlega á blaði. Lögð
var áhersla á að unglæknar þyrftu að kynnast heimilislækningum
með starfsþjálfun á kandidatsárinu og að efla þyrfti sérnám í
greíninni hér heima. Árið 1999 var gerð breyting á reglugerð um
almennt lækningaleyfi og sérfræðileyfi, þar sem ákveðið var að
minnst 3ja mánaða starfsþjálfun í heimilislækningum væri hluti
af kandidatsári. Enda þótt þessi breyting miðaðist fyrst og fremst
að því að auka menntun, starfsþjálfun og viðhorf allra unglækna
var Ijóst að þessi tilhögun gerði unglæknum kleift að kynnast fag-
inu og að það myndi skapa betri forsendur fyrir þá að velja sér
heimilislækningar sem sérgrein, hvort sem námið væri stundað
hérlendis eða erlendis.
Árið 2001 var Alma Eir Svavarsdóttir, aðjunkt, skipuð kennslu-
stjóri framhaldsnáms og er nú yfirlæknir kennslumála heilsugæsl-
unnar í Reykjavík. Undir hennar forystu hefur formlegt sérnám
mótast hérlendis.
Miðað við ákjósanlegar aðstæður þyrfti hins vegar um tugur
nýrra sérmenntaðra heimilislækna að koma til starfa hérlendis á
hverju ári á næstunni. Menntunarmöguleikar hér heima eru því
aðeins brot af þörfinni. Rað skíptir því miklu að unglæknarfái tæki-
færi á framhaldsnámi erlendis. Nú sem stendur gefst unglæknum
kostur á úrvalsstöðum til náms í Svíþjóð, Noregi, Bretlandi og
Bandaríkjunum. Sagan segir okkur hins vegar að það er ekki
eingöngu hægt að treysta á nám erlendis, þar eð aðstæður þar
geta breyst með litlum fyrirvara eins og raun ber vitni. Það er því
nauðsynlegt að efla sérnám hér heima enn frekar.
Jóhann Ágúst Sigurósson
Katrín Fjeldsted
Heimildir:
1. Sigurðsson JA. Læknadeild um aldamót. Háskólaútgáfan, Reykjavík
2001.
2. Sigurðsson J, Bjarnason B, Kolbeinsson A, Sigurðsson P. Læknis-
þjónusta utan sjúkrahúsa. Tillögur og greinargerð Læknisþjónustu-
nefndar Reykjavíkur, 1968.
3. Magnúsdóttir IR, Heilsugæslustöðvar. Rit heilbrigðis- og tryggingamála-
ráðuneytisins 1/1986.
4. Björnsson Á. Framhaldsmenntun lækna og samstarf sjúkrahúsa.
Læknablaðið 1977;63:20-2.
5. Haraldsson EÞ, Mixa OF, Pétursson Pl. Sérnám í heimilislækningum.
Greínargerð og nefndarálit um sérnám í heimilislækningum.
Læknablaðið 1977;63:111-22.
Svipmyndir úr
9