Úrval - 01.07.1965, Qupperneq 94

92
ÚRVAL
þar var nægur súgur til þess að
næra hann. ViS eldana unnu
harðsviruð lið púka og drísildjöfla,
og verkefni þeirra var ég sjálfur.
Ég fann hrátt vellíðunarkennd
gagntaka mig.
Upp á siðkastið hefur Guð verið
okkur eins konar góður náungi,
sem við höfum getað meðhöndlað
sem raungóðan félaga. Og þetta
hefur skapað hjá okkur eins konar
tómleikakennd, líkt og skapast, þeg-
ar pahbi er i boltaleik með strákn-
um sínum. En þessum Guði þarna
norður i Vermontfylki var alls ekki
sama um mig. Nei, honum var svo
annt um mig, að hann gerði sér
það ómak að taka duglega í lurginn
á mér, þegar á þurfti að halda.
Hann varpaði nýju ljósi skilnings
á syndir minar. Áður höfðu þær
verið litlar að vöxtum og vesældar-
legar, en ])essi prestur fékk þær itl
þess að vaxa og dafna og veitti þeim
allt að þvi virðuleikablæ.
Ég fann til slikrar andlegrar
uppörvunar, að ég lagði 5 dollara
i söfnunarbaukinn, og á eftir tók
ég hlýlega í höndina á prestinum
úti fyrir kirkjudyrum og reyndar
í hendur eins margra kirkjugesta
og ég komst yfir að heilsa. Og á
ferð minni yfir þvert meginlandið
fór ég alltaf í kirkju á sunnudög-
um og skipti þá um trúfélög viku-
lega. En enginn prestur komst með
tærnar þar sem þessi Vermont-
prestur hafði hælana. Hann boðaði
trú, sem virtist hafa möguleika á
að standast öll óveður.
í
OHIOFYLKI
Allt frá upphafi ferðar minnar,
hafði ég forðazt fullkomnu hrað-
brautirnar, sem bílar fóru um á
miklum hraða. En ég hafði slórað
of lengi í Nýja Englandsfylkjunum.
Veturinn færðist nú í aukana, og
ég sá mig í anda fastan í snjóskafli
vestur í Norður Dakotafylki. Ég
leitaði að innanfylkisvegi nr. 90,
fann þann breiða og fullkomna veg,
og svo æddi Rocinante af stað eftir
þessum risavegi.
Þessar miklu hraðbrautir eru dá-
samlegar fyrir vöruflutninga, en
ekki heppilegar fyrir þá, sem vilja
skoða landslagið á leiðinni. Maður
er bundinn fastur við stýrið og
augu manns eru sem logsoðin við
bílinn, sem er rétt á undan manni
og við afturspegilinn, þar sem lita
getur bilinn, sem fylgir fast á hæla
manni, og við hliðarspegilinn, þar
sem líta getur bilinn, sem er í þann
veginn að æða fram úr manni. Og
jafnframt öllu þessu eftirliti verð-
ur maður að lesa á öll möguleg og
ómöguleg skilti vegna ótta um, að
einhverjar leiðbeiningar eða skip-
anir fari nú fram hjá manni. Þegar
þessar hraðbrautir verða komnar
þvert yfir öll Randaríkin, verður
mögulegt að aka allt frá Nevv York
til Kaliforníu án þess að sjá nokk-
urn skapaðan hlut.
Ég ók þessa breiðu, atburðalausu
hraðbraut fram hjá .Buffalo og
Erie allt vestur til Madison í Ohio-
fylki, og þar fann ég þjóðveg nr.
20, sem er jafn breiður, og ók á
honum fram hjá Cleveland og Tol-
edo. Á þessum vegum, sem lágu út
úr iðnaðarborgunum þarna í hin-
um miklu iðnaðarhéruðum, gat að
líta mörg hús og heimili á ferð og