Úrval - 01.06.1970, Qupperneq 122

120
ÚRVAL
drottningar og eru sumar myndir
þeirra spænskkyn.jaðar, svo sem
myndin af kastalanum og váboðan-
um, og eins myndin af siglinga-
kvaðrantinum og krossstafnum og
síðan þessi áletrun:
I grennd við þennan stað er jarð-
settur líkami Sir Vilhjálms Phips,
riddara, sem á árinu 1687 af mikilli
elju, uppgötvaði milli tveggia kletta,
í nánd við Bahama og norðurströnd
Hispaniola, spánskt herskip, sem
hefur legið á sjávarbotni í 44 ár.
Úr þessu skipi tók hann gull og silf-
ur að verðmæti £300.000 Sterling
og af hollustu, sem var honum eig-
inleg og einkenndi alla hegðun hans,
sigldi hann með þetta allt til London,
þar sem því var skipt öllu milli
hans og annarra, sem að þessum
ævintýraleiðangri stóðu.
Fyrir þetta mikla þjónustuverk
sló James kóngur annar hann til
riddara, og að ósk mikilshluta íbú-
anna í Nýia-Englandi, varð hann
landssti óri Massachusettnýlendunn-
ar og gegndi því embætti til dauða-
dags. Hann dreifði fjármunum sín-
um landi sínu til velferðar, og lét
það sitja í fyrirrúmi fyrir sínum
eigin hagsmunum og hlaut fyrir það
virðingu allra góðra manna. Hann
dó þann 18 febrúar 1695.“
Þrátt fyrir þessa áletrun, segir í
bæklingí, sem út var gefinn 1955 af
St. Mary kirkjunni:
„Leyndardómur hjúpar grafreit
Sir Vilhiálms Phips, landstjóra í
Massachusettsnýlendunni, en hann
uppgötvaði 1687 spánskan fjársjóð,
sm bæði hann og krúnan urðu auð-
ug á. Legsteinn hans og grafskriftin
á honum er ýtarlega lýst í bókum,
jafnvel frá seinni hluta nítjándu
aldar, en það sést ekki lengur tang-
ur né tetur eftir af þessum minnis-
varða og þar með hefur týnzt að
sumra dómi sönnun fyrir því, hvort
vænta megi meiri fjársjóðs neðan-
sjávar á þessum slóðum.“
Við skulum nú bregða okkur aft-
ur til sautjándu aldarinnar og stað-
næmast á þeim iandrima, sem lam-
inn er af hinu illviðrasama Karab-
iskahafi. Þetta var h:n fræga strönd,
sem þar sem hver míla lands átti
sér sögu og er jafnvel enn í dag
hulin leyndardómi og rómantík,
baráttu og einræði. Þetta er haf
hinnar Gömlu Hispanióla. Hér var
það, haustið 1643, sem spánskur her-
skipafloti hlaðinn fjársjóðum frá
Panama, Vera Cruz, Margarita, Col-
umbia, Venezuela og öðrum ríkum
hafnarborgum á ströndum spönsku
nýlendunnar, safnaðist saman í
h:nni litlu höfn Puerto Plata, sem
þá hét Port de la Plata og er á
norðurströnd þess ríkis, sem nú
heitir Dóminanska lýðveldið. Sextán
spánskir gallíasar, mynduðu þennan
flota og þeir voru fullhlaðnir gulli,
silfri, gimsteinum, perlum, mynt og
skrauti, sem rænt hafði verið úr
fornum Inkamusterum og ölturum
þeirra og gröfum — og þessir fjár-
sjóðir allir lögðu sig á nærri 21
milljón dollara. f fylgd og til vernd-
ar voru tvö herskip þungvopnuð.
Þessi floti var á leið frá hinni
auðugu spönsku nýlendu og áfanga-
staðurinn var Cadix á Spáni.
Tveimur dögum eftir að flotinn
sigldi úr höfn í Púerto Plata, skall á
hann ofsaveður — fellibylur, — Það
var þann 16. nóvember 1643. Þetta