Úrval - 01.06.1970, Síða 123

SKIPSTJÓRINN SEM LÉT SIG EKKI...
121
hafsvæði er þekkt fyrir fellibyli,
sem engu eira, og hinir sextán reisu-
legu gallísar með allt sitt dýrmæta
góss hröktust upp á rifin á Ambro-
giangrunninu fyrir sunnan Bahama-
eyjuna næstum 100 sjómílur frá
landi. Þar átti æðandi úthafsaldan
auðveldan leik við þau og braut þau
í spón.
Hin gulnuðu og rykföllnu blöð í
spánska ríkisskjalasafninu sýna þó,
að einn gallíasinn hefur sloppið
undan fellibylnum og eyðilegging-
unni. Þetta var flaggskip flotans La
Santissíma Trinidad (Hin blessaða
þrenning). Löskuð og næstum ósjó-
fær baksaði þetta skip inni í höfn-
ina aftur og hinn harmislegni skip-
stjóri þess og skelkaða skipshöfn
skýrðu frá hinu mikla tjóni.
Þarna lágu nú á sj ávarbotninum
hinar ógæfusömu spönsku gallíasar,
þar til lánleg tilviljun færði kap-
teini einum af Nýja-Englandi heim
sanninn um, hvar að minnsta kosti
einn þeirra væri niður kominn.
Þessi kapteinn var sjómaður sem
var gæddur í ríkum mæli harð-
neskju og skefjalausu hugrekki
sjóræningjanna og víkinga þessa
tíma, sem herjuðu einmitt þessi haf-
svæði.
Það var 2. febrúar 1651, átta árum
eftir sjóslysið, sem lýst hefur verið,
að í litlum bj álkakofabæ, Pemaquid
(sem nú er Bristol) í Maine, fædd-
ist tuttugasta og fjrrsta barn land-
nemafjölskyldu, sem eignaðist alls
tuttugu og sex börn. Hjónin, James
og Marp Phips, voru fátæk og
venjulegir innflytj endur frá Eng-
landi. —• James, faðir Vilhjálms —
hann hafði einnig verið tuttugasta
og fyrsta barn sinnar foreldra —
var byssusmiður. Hann hafði yfir-
gefið gamla landið til að freista þess
að bæta lífskjör sín í nýja heimin-
um og hann hafði numið sér svo-
litla landspildu, sem hann byggði
sér bjálkakofa á, ruddi skóginn,
plægði akur sinn og hafði nokkrar
kindur.
Vilhjálmur ólst upp sem fátækur
sauðahirðir. Hann lifði við allt það
harðrétti, sem hið nýja land bjó
landnemum sínum, þar til hann var
átján ára gamall. Hann ákvað þá
að óhætt myndi að skilja búskapinn
eftir í höndum sinna tuttugu bræðra
og fimm systra og gerðist skipa-
smíðalærlingur.
Þegar hann hafði lokið námi sínu
stundaði hann iðn sína í Boston og
grennd, og á þessum árum kvænt-
ist hann Mary Spencer Hull, dóttur
Rogers Spencer skipstjóra, en hún
var ekkja eftir John Hull, frægan
skipasmið.
Stuttu eftir að Vilhjálmur Phips
kvæntist varð hann skipstjóri og
réði fyrir slúppsiglara. Hann sigldi
á Vestur-Indíur og flutti þangað
þorsk og furu, en til baka sýróp og
þræla eða þá að hann brá sér til
Virginíu að sækja tóbak. Vilhjálm-
ur Phips hafði hugsað sér að verða
annað og meira en fátækur enskur
skútuskipstjóri. Hann sagði konu
sinni, að hann myndi áður en lyki
ráða fyrir kóngsins skipi mönnuðu
úrvalsfólki og betra en því, sem
hann mátti sætta sig við að hafa á
skútunni sinni og hann sagðist ætla
að eignast fínt múrsteinshús í
Grænugötu í Nýja Boston.
f þessum fjölmörgu ferðum sín-