Úrval - 01.08.1971, Síða 83
HVAÐ ERU SÁLFARIR?
81
Ef jarðlíkaminn fann til sársauka,
meðan vitundin var utan hans, gat
það hvorttveggja gerzt, að sársauk-
inn hyrfi alveg eða hann væri
skynjaður áfram, en þá á annan
hátt. Stundum sögðust menn hafa
vitað, að líkaminn væri þjáður, en
samt hefðu þeir verið fullkomlega
óháðir honum og sársaukanum. Hér
er dæmi: „Ég sveif um uppi við loft
herbergisins og horfði á manninn,
sem lá þarna í rúminu og engdist
sundur og saman. Ég vissi, að hann
þjáðist mikið. Allt í einu rann það
upp fyrir mér, að þetta var ég, sem
lá þarna, og ég varð skelfingu lost-
inn, þegar mér varð það ljóst.“
Langsamlega flestum fannst þeir
ekki verða varir við neina vitund-
arbreytingu, þegar þeir fóru út úr
líkamanum og inn í hann aftur. Þeir
voru allt í einu utan líkamans, áð-
ur en þeir vissu af. Breytingin gerð-
ist venjulega skyndilega og óvænt.
Þegar sálfarir eiga sér stað í
svefni finnst flestum þeir vakna við
það, að vera allt í einu utan líkam-
ans og horfa á hann sofandi.
Þeir, sem iðka það að fara út úr
líkamanum að vild sinni æfa fyrst
líkamsslökun og hugræna einbeit-
ingu, áður en þeim tekst það. Leggja
þeir þá alla jafna áherzlu á, að jafn-
vægi verði að hvíla yfir huga og
tilfinningum. Líka sé nauðsynlegt
að hafa hugann tóman. Flestum bar
og saman um, að sameiningin við
líkamann gerðist mjög hratt og
skyndilega.
Þá voru menn sammála um, að
þeim hefði fundizt þeir hafa að-
gang að margvíslegustu upplýsing-
um og vitneskju, meðan þeir voru
utan líkamans. Þeim fannst þeir
jafnvel geta fengið svar við hvaða
spurningu, sem var. Lýsingarnar
voru meðal annars þessar: „Ég var
líkamslaus vitund sem fannst hún
vita allt og skilja allt.“ „Ég vissi,
þurfti ekki að hugsa.“ „Svar fékkst
við öllu, sem hugsað var um.“
Stundum fannst fólki það geta
flutt vitund sína úr einum stað í
annan. Kona ein sagði: „Ég gat séð
í gegnum hluti, ekki með augunum,
heldur með því að flytja vitund
mína úr einum stað í annan eftir
vild.“ „Það var hvorki sjónin né
heyrnin, sem skipti máli, heldur til-
finningin. Á broti úr sekúndu gat
ég ferðazt milljónir mílna,“ sagði
önnur og enn ein sagði: „Eina hugs-
unin, sem komst að hjá mér var sú
(en samt var það ekki raunveruleg
hugsun), að ég gæti þotið um al-
heiminn á augabragði."
í nokkrum tilfellum sagðist fólk
hafa fengið vitneskju um ýmislegt,
sem það hefði ekki haft hugmynd
um, áður en það fór sálförum og lík-
aminn hefði ekki getað aflað með-
an það var utan hans.
Frásagnir um yfirskilvitlega
skynjun eru algengastar í þeim til-
vikum, þegar viðkomandi einstakl-
ingur fór sálförum vegna slyss eða
lá veikur á spítala. Það er við slík-
ar kringumstæður, þegar umhverf-
ið er honum framandi, að hann get-
ur aflað upplýsinga sem hann vissi
ekki áður um og hann skýrir síðar
frá, er vitundin sameinast líkaman-
um aftur.
Eftirfarandi frásögn er einmitt
dæmi um yfirskilvitlega skynjun.
Konan, sem í hlut átti, virtist hafa