Úrval - 01.08.1971, Qupperneq 103

TÍMI TIL AÐ VERA HAMINGJUSAMUR
101
ÁHERZLA LÖGÐ Á
HAMINGJUNA
„Hreyfingarrannsóknir" voru auð-
vitað svo sérfræðilegt áhugaefni,
að slíkar umræður fóru oftar fram
í dagstofunni en borðstofunni, og
hófust þær því oft eftir máltíðir,
þegar fólk hafði staðið upp frá
borðum.
„Sko, ég er að reyna að leysa
þetta vandamál núna,“ sagði Frank
stundum. „Pakkar af sápuspónum
koma streymandi áfram á færi-
bandi. Konur sitja við færibandið,
taka pakkana og stinga þeim í stóra
pappakassa. Sko . . . nei, lofið mér
annars að sýna ykkur kvikmynd af
þessu. Jæja, krakkar, náið í sýn-
ingarvélina og öll tækin.“
Sérhvert okkar barnanna hafði
sitt fastákveðna hlutverk á þessu
sviði. Kvikmyndir voru mjög eld-
fimar í þá daga, svo að mitt starf
var að ná í sandfötu. Bill varð svo
brátt aðstoðarmaður minn við sand-
burðinn, reiðubúinn til að taka við
starfi mínu samkvæmt „þriggja
þrepa áætlun" föður míns, og ég
var reiðubúinn til að taka við starfi
Mörthu, sem gekk frá þrífætinum,
sem handsnúna sýningarvélin var
fest á. Þær Anne og Ernestine náðu
svo í sýningarvélina sjálfa og sýn-
ingartjaldið
Not Franks af kvikmyndasýning-
arvélinni í rannsóknar- og athug-
anaskyni var nýjung. Og sú nýjung
átti eftir að reynast verða mikil-
vægt framlag á sviði vísindalegrar
verkstjórnunar. Hingað til höfðu
allar athuganir og rannsóknir á
hreyfingum manna aðeins byggzt á
ágizkunum að meira eða minna
leyti. Annaðhvort voru notuð falin
stoppúr í vösum verkstjórnenda eða
starfsmenn voru beðnir um að end-
urtaka vinnuhreyfingar sínar æ of-
an í æ. Báðar þessar aðferðir voru
ónákvæmar, og starfsmönnunum í
verksmiðjunum geðjaðist mjög illa
að þeim. Nú bauð Frank þess í
stað starfsmanni inn í rannsóknar-
stofu sína og kvikmyndaði bara
vinnuhreyfingar hans, en í bak-
grunni voru ferningar, fjórir þuml-
ungar á hvorn veg. Síðan gátu þau
Lillie sýnt kvikmyndina aftur og
aftur, bæði afturábak og áfram, og
fundið þannig nákvæma skýringu á
því, hvers vegna einn starfsmaður
var afkastameiri en annar. Gil-
brethshjónin kölluðu þessa nýju
rannsóknartækni „örhreyfingar-
rannsóknir".
Á sýningartjaldinu birtust nú
myndir af konum, sem voru að
pakka sápuspónapökkum í pappa-
kassa. „Sko, áður tóku þær einn
pakka af bandinu með hvorri hendi
og stungu þeim í pappakassa,“ sagði
Frank í skýringarskyni. „Næsti kafli
myndarinnar sýnir, hvernig ég læt
þær framkvæma þessa hreyfingu
núna. Pappakassarnir eru á upp-
hækkuðum pöllum, svo að konurn-
ar þurfi ekki að beygja sig fyrir þá.
Og þær taka tvo pakka með hvorri
hendi núna í stað eins áður. En
vandamálið er þetta: Hendurnar
flækjast hvor fyrir annarri, þegar
þær stinga þessum fjórum pökkum
í pappakassann. Hvernig leysum við
það?“
Hann sneri sér frá sýningarvél-
inni og ræddi þetta við mömmu og
gestina, sem voru í heimsókn. Þá