Úrval - 01.01.1974, Qupperneq 105

SANNLEIKURINN UM LÚSITANÍU
103
mark, sem hann hafði verið sendur
til þess að sökkva.
Er Lusitanía nálgaðist ströndina,
gat Turner komið auga á vita eí'st
uppi á háum höfða. Hann gerði
réttilega ráð fyrir því, að þetta
væri Gamlihöfði við Kinsale og gaf
strax skipun um að breyta stefn-
unni yfir á stjórnborða, þannig að
skipið stefndi á Queenstown. Skip-
ið var nú 10 mílum undan landi og
25 mílum frá öruggri höfn. Turner
hafði alltaf verið varkár maður, og
því bað hann þann yfirmann, sem
var á vakt, að taka fjögur mið af
vitanum, svo að hann gæti fengið
nákvæma staðarákvörðun fyrir skip
ið, áður en hann legði af stað til
hafnar án dráttarbáta eða leiðsögu-
manns.
Hin breytta stefna Lusitaníu
beindi því nú beint í gildru Sch-
wiegers.
Dagbók U-20 skýrir á mjög ein-
íaldan atvinnumannahátt frá því,
sem næst gerðist:
Gufuskipiff beygir á stjórnborffa,
tekur stefnu á Queenstown og skap
sr þannig möguleika á aff komast
nær því til undirbúnings skots.
Sigldi á miklum liraffa til þess aff
komast í rétta framstöffu.
Hreint stefnisskot í 700 metra
fjaríægff. Skot hæfir stjórnborðs-
hliff rétt fyrir aftan brú.“
„SÉRHVER REYNI AÐ BJARGA
SÉR“
Schwieger hafði litla trú á tund-
urskeytum sínum, og dagbók hans
sýnir hina miklu undrun hans yfir
því, sem gerðist næst. Fyrsta vís-
bendingin um, að tundurskeytið
hefði hæft í mark, var vatnsbuna,
sem gaus upp rétt fyrir framan
fremsta reykháfinn. Lýsing Schwi-
egers heldur nú áfram, eins og hann
las hana fyrir stýrimanninum,
sem stóð við hlið honum, meðan
hann fylgdist með öllu með hjálp
sjónpípunnar:
Þaff kveffur viff óvenjulega mikil
sprenging, og upp gýs geysilegt
sprengiský (sem nær langt fram
fyrir fremsta reykháfinn). Á eftir
tundurskeytissprengingunni hlýtur
aff hafa fylgt önnur (gufuketill, kol
effa púffur?). Yfirbygging ofan við
staffinn, sem tundurskeytiff liæfffi,
og brúin rifnar í sundur, þaff kvikn
ar eldur, reykurinn umlykur hina
háu brú. Skipið er stöffvaff, og þvi
tekur fljótlega aff halla á stjórn-
borffa, og samtímis tekur stefniff
aff sökkva. Þaff lítur út fyrir, að
skipinu ætli brátt aff hvolfa. Þaff
ríkir mikil ringulreiff um borff.
Nokkrir trofffullir björgunarbátar
eru látnir síga í skyndi, en þeir
koma annaffhvort niffur á fram- effa
afturendann, og þeir sökkva strax.
Tundurskeytið hæfði skipshliðina
á milli neðri framlestar og kola-
varabirgðalestar, og báðar lestarn-
ar opnuðust við sprenginguna.
þrýstingurinn af sprengingunni
æddi eftir endilöngu langgólfinu,
sem var nú næstum tómt. Og brátt
tók sjór að streyma inn í fremri
gufukatlarúmin gegnum „vatns-
þéttu“ kolalúguhlerana.
Tundurskeytinu tókst ekki að
sprengja í sundur innri vatnsþétta
vegginn í gufukatlarúminu nr. 1.
En nokkru framar sprengdi eitt-
hvað burt mestan hluta botnsins í