Úrval - 01.08.1974, Blaðsíða 90

88
URVAL
Haleyætt nútímans heldur áfram
að vera þverskurður af hinum sí-
breytilegu viðhorfum og tækifær-
um hinnar svörtu Ameríku. Faðir
rithöfundarins Alex Haleys, Símon
að nafni, vann fyrir sér sem þjónn
í járnbrautarsvefnvögnum öðru
hverju á árunum sem hann stund-
aði nám við Landbúnaðar- og tækni
háskóla Nodður-Karólínufylkis í
Greensboro. Sumarið 1916 vann
Símon Haley á leiðinni milli Buff-
alo og Pittburgh. Þá kynntist hann
farþega nokkrum, R. S. M. Boyce
að nafni. Hann var hættur störfum
fyrir aldurs sakir, en hafði verið
framkvæmdastjóri hjá Curtis-út-
gáfufyrirtækinu. Boyce lagði fram
fé, sem gerði Haley fært að ljúka
námi og hefja síðan framhaldsnám
við Búnaðar- og lífsvísindadeild
New Yorkfylkis við Cornellháskóla
og ljúka þaðan meistaraprófi. Síðan
kenndi Símon Haley við ýmsa litla
negraskóla í Suðurríkjunum.
Bertha, móðir Alex Haleys, var
kennari. Hann á tvo bræður, Ge-
orge W. Haley, sem er aðstoðarfor-
stöðumaður Upplýsingaþjónustu
Bandaríkjanna, og Júlíus C. Haley,
sem er arkitekt og starfar fyrir
bandaríska flotann. Frá því að Alex
Haley lét af störfum í Strandvarna-
liði Bandaríkjanna, hefur hann
starfað sem rithöfundur og notið
sívaxandi vinsælda sem höfundur
bóka, greina í tímaritum og kvik-
myndahandrita. Hann og bræður
hans hafa komið á laggirnar stofn-
un einni í Washington, og ber hún
nafnið Kintestofnunin. Markmið
hennar er að stuðla að rannsóknum
á menningararfleifð og uppruna
bandarískra blökkumanna.
Blindur píanósnillingur George Shearing að nafni er alltaf reiðu-
búinn til að mæta hverju sem er, með brosi á vör.
Að loknum hljómleikum nýlega í Chicago ávarpaði hann áheyr-
endur á þessa leið: „Til að suka áhrifin, hvað mig snertir er ég
fús að láta slökkva öll ljós“.
Fyrrverandi forsætisráðherra ísraels nú nýlega látinn, Ben Gur-
ion, ávarpaði þingið (Knessef) á skyrtunni einni saman að ofan-
verðu og bindislaus. Þegar deild hans mótmælti, sagði hann Win-
ston Churchill hafa gefið sér leyfi til þessa:
„í síðustu heimsókn minni til Churchills í London vildi ég fara
úr jakkanum og taka af mér hálsbindið. Hann stöðvaði mig þá og
sagði:
„Herra forsætisráðherra, betta getið þér aðeins gert í Jerúsalem“.