Goðasteinn - 01.12.1964, Blaðsíða 56

til Vestmannaeyja en þaðan svo með mótorbátum upp í Eyja-
fjallasand, og varð hver félagsmaður að taka á móti þeim þar,
a. m. k. þungavöru, því að ekkert vörugeymsluhús var þá til.
En mestöll smærri vara var flutt upp að Núpi. Lánaði Sigurður
félaginu hús fyrir hana og sá um afgreiðslu, eins og fyrr segir.
Félagið tók svo að sér sölu á ull viðskiptamanna sinna. Til að
taka á móti henni var lánað fjósið í Hvammi. Það er steinsteypt
og rúmgott. Var það þvegið og tjaldað innan. Þar var ullin
vigtuð inn frá viðskiptamönnum, röguð sundur í flokka, sekkjuð
og síðan flutt út frá sandinum með mótorbátum til Vestmanna-
eyja. Ári seinna, eða 1920, koma Landeyingar, Þykkbæingar og
nokkrir menn úr öðrum nærliggjandi sveitum með í félagið. Var
þá jafnframt breytt um nafn á því og nefnt Kaupfélag Hallgeirs-
eyjar og aðalverzlunarhús þess byggt í Hallgeirsey í Landeyjum.
En útibú frá því starfaði áfram undir Eyjafjöllum. Var byggt
vörugeymsluhús í Vesturholtum, sem svo seinna var flutt út að
Seljalandi, eftir að hætt var að flytja vörurnar sjóleiðis og sam-
göngurnar bötnuðu, svo hægt var að flytja þær landleiðina frá
Reykjavík.
II. Um sjósókn undir Eyjafjöllum
Fyrr á tímum og allt fram á þennan dag hafa Eyfeliingar
nokkuð stundað fiskiveiðar við Eyjasand. Var oft mikið búsílag
af fiski þeim, sem aflaðist. Heyrt hefi ég, að úr Holts- og Sanda-
vörum hafi vcrið róið fram yfir miðja 19. öld ekki færri skipum
en átta, engum smærri en áttrónum og sumum tírónum. Leituðu
menn þangað til róðra utan úr Fijótshlíð, Hvolhreppi, af Rang-
árvöllum og enda úr Vestur-Skaftafellssýslu. Nokkuð fór að
draga úr fiskiafla við sandana, þegar kom fram yfir miðja 19.
öld. Um 1880 voru skip Vestur-Eyfellinga ekki orðin nema fimm,
og síðan eftir 1900 hafa skip þeirra verið þrjú og engin stærri
en sexróin. Má heita, að alveg sé tekið fyrir fiskiafla við sand-
inn. Þó hefur þessum þremur skipum verið haldið við fram að
þessu og á hverjum vetri komizt út á sjóinn nema veturinn 1943.
54
Goðasteinn