Goðasteinn - 01.12.1964, Blaðsíða 22

Goðasteinn - 01.12.1964, Blaðsíða 22
á braut, en Rómverjar komu aftur nokkru seinna, og á fyrstu öld e. Kr. gerði Claudíus keisari England að rómversku skatt- landi. Eftir að yfirráðum Rómverja lauk, flæddu Jótar, Englar og Saxar handan yfir Norðursjóinn inn í England og lögðu það brátt undir sig. Laust fyrir aldamótin 800 hófust svo árásir norrænna manna, og náðu danskir og norskir víkingar völdum víða í landinu og hélzt svo um langt skeið. Einna voldugast þessara víkingaríkja var Danalög í Norður-Englandi. Árið 1013 reyndu Englendingar að þröngva kostum víkinga í landi sínu, en Sveinn tjúguskegg konungur í Danmörk stefndi þá flota sínum vestur um haf og lagði allt England undir sig. Sveinn andaðist árið eftir, og sonur hans, Knútur ríki, lauk verki hans og stjórnaði miklu stórveldi, því að auk Danmerkur og Eng- lands náði hann völdum í Noregi, eftir að Ólafur helgi Har- aldsson hafði verið hrakinn frá völdum og síðar felldur í orrust- unni á Stiklastöðum árið 1030. Knútur ríki var hygginn stjórn- málamaður og tók sér fyrir drottningu Emmu ekkju Aðalráðs konungs ráðlausa, er Sveinn hafði hrakið frá völdum. En Emma var systir Róberts hertoga í Normandie föður Vilhjálms bastarðs. Knútur ríki andaðist 1035 og synir hans, Haraldur og Hörða- Knútur, ríktu eftir hann. Voru þeir áhrifalitlir stjórnendur og urðu skammlífir. Þegar Hörða-Knútur, sá þeirra er lengur lifði, dó 1042, kusu Englendingar til konungs Játvarð góða, son Emmu og Aðalráðs ráðlausa. Þar með var hið gamla engil-saxneska konungdæmi endurreist. Játvarður góði átti fyrir drottningu Gyðu dóttur Guðna jarls, er voldugastur var "aðalsmanna í Englandi. Konungur var guð- hræddur og heiðarlegur, en áhrifalítill stjórnandi. Réð því jarl mestu í landinu, þar til hann féll frá 1052, og varð þá helzti ráðamaður Haraldur sonur hans. Haraldur jarl Guðnason var í mildu dálæti hjá mági sínum konungi, sem var barnlaus. Játvarð- ur góði ríkti í Englandi í 24 ár og andaðist í janúar 1066, án þess að láta eftir sig lögmætan erfingja. Var nú úr vöndu að ráða, því að Vilhjálmur hertogi í Normandie fór ekki í laun- kofa með, að hann gerði tilkall til ríkis í Englandi eftir frænda sinn, Játvarð. Englendingar vildu fyrir engan mun gerast þegnar 20 Goðasteinn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Goðasteinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.