Goðasteinn - 01.12.1964, Síða 22

Goðasteinn - 01.12.1964, Síða 22
á braut, en Rómverjar komu aftur nokkru seinna, og á fyrstu öld e. Kr. gerði Claudíus keisari England að rómversku skatt- landi. Eftir að yfirráðum Rómverja lauk, flæddu Jótar, Englar og Saxar handan yfir Norðursjóinn inn í England og lögðu það brátt undir sig. Laust fyrir aldamótin 800 hófust svo árásir norrænna manna, og náðu danskir og norskir víkingar völdum víða í landinu og hélzt svo um langt skeið. Einna voldugast þessara víkingaríkja var Danalög í Norður-Englandi. Árið 1013 reyndu Englendingar að þröngva kostum víkinga í landi sínu, en Sveinn tjúguskegg konungur í Danmörk stefndi þá flota sínum vestur um haf og lagði allt England undir sig. Sveinn andaðist árið eftir, og sonur hans, Knútur ríki, lauk verki hans og stjórnaði miklu stórveldi, því að auk Danmerkur og Eng- lands náði hann völdum í Noregi, eftir að Ólafur helgi Har- aldsson hafði verið hrakinn frá völdum og síðar felldur í orrust- unni á Stiklastöðum árið 1030. Knútur ríki var hygginn stjórn- málamaður og tók sér fyrir drottningu Emmu ekkju Aðalráðs konungs ráðlausa, er Sveinn hafði hrakið frá völdum. En Emma var systir Róberts hertoga í Normandie föður Vilhjálms bastarðs. Knútur ríki andaðist 1035 og synir hans, Haraldur og Hörða- Knútur, ríktu eftir hann. Voru þeir áhrifalitlir stjórnendur og urðu skammlífir. Þegar Hörða-Knútur, sá þeirra er lengur lifði, dó 1042, kusu Englendingar til konungs Játvarð góða, son Emmu og Aðalráðs ráðlausa. Þar með var hið gamla engil-saxneska konungdæmi endurreist. Játvarður góði átti fyrir drottningu Gyðu dóttur Guðna jarls, er voldugastur var "aðalsmanna í Englandi. Konungur var guð- hræddur og heiðarlegur, en áhrifalítill stjórnandi. Réð því jarl mestu í landinu, þar til hann féll frá 1052, og varð þá helzti ráðamaður Haraldur sonur hans. Haraldur jarl Guðnason var í mildu dálæti hjá mági sínum konungi, sem var barnlaus. Játvarð- ur góði ríkti í Englandi í 24 ár og andaðist í janúar 1066, án þess að láta eftir sig lögmætan erfingja. Var nú úr vöndu að ráða, því að Vilhjálmur hertogi í Normandie fór ekki í laun- kofa með, að hann gerði tilkall til ríkis í Englandi eftir frænda sinn, Játvarð. Englendingar vildu fyrir engan mun gerast þegnar 20 Goðasteinn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.