Goðasteinn - 01.03.1971, Síða 16

Goðasteinn - 01.03.1971, Síða 16
uni framleiðsluvörum út á sem hagkvæmustu verði. Þannig hófst samvinnuhreyfingin, veikbyggð í fyrstu og illa séð af erlendu kaupmannavaldi, en hún óx og dafnaði með þeim ágætum, að nú hefur hún um langan aldur verið snar þáttur í lífi og starfi fólks til sjávar og sveita um allt land þjóðinni til ómctanlegrar hagsældar. Meðan sá, sem þetta ritar, átti í búi með prestshjónunum í Holti undir Eyjafjöllum á árunum 1914-17, beitti hann sér fyrir sameiginlegum vörukaupum fyrir sig og næstu nágranna, einkum Holtshverfinga, og náði oft hagstæðum kjörum bæði hjá verzlun- um í Eyjum og heildsölum í Reykjavík. Varð þetta til hagsbóta og mun hafa orðið til þess, að ég var ráðinn fyrsti forstöðu- maður Kaupfélags Hallgeirseyjar í Landeyjum, þegar það var stofnað 1919. Stórhugur var í stofnendum og náði félagssvæðið yfir Vestur-Eyjafjallahrepp, Austur- og Vestur-Landeyjar og Þykkvabæ. Einnig voru félagsmenn úr innanverðri Fljótshlíð og nokkrir úr Hvolhrcppi. Félagsstofnun þessi átti nokkurn aðdrag- anda. Kaupfélag var stofnað í Vestur-Eyjafjallahreppi árið 1919, en síðar á sama ári var félagssvæðið stækkað og Kaupfélag Hall- geirseyjar stofnað á fundi í Miðey hinn 22. nóvember þá um haustið. Fyrsti formaður var kjörinn séra Jakob Ó. Lárusson í Holti og meðstjórnendur þeir Einar Árnason í Miðey og Sigurður Vigfússon á Brúnum. I upphafi var það hugmyndin að nota Vestmannaeyjar sem umskipunarhöfn. Fyrstu vörur til þessa nýja kaupfélags komu frá Kaupmannahöfn með skipum Eimskipafélagsins og síðar voru þær fluttar á bátum frá Eyjum. Reyndust þetta dýrir aðdrættir. Var þá leigt seglskip, skonnortan Nautha, og lánaðist sú för. Frá þeirri skipskomu hef ég áður greint á prenti í Blaðamannabók- inni fyrstu, scm út kom árið 1946. En brátt kom í ljós, að brim- ströndin var erfið og áhættusöm. Gat hún átt það til að segja „hingað og ekki lengra“, þegar mest lá við, og urðu því vöru- flutningar bæði dýrir og áhættusamir. Varð þá til hugmyndin að síðustu „bænarskránni"! Að því sinni var henni ekki beint til konungs heldur send til Alþingis og ríkisstjórnar íslands. Var þess farið á leit, að heitið yrði fé á fjárlögum Alþingis til að 14 Goðasteinn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.