Goðasteinn - 01.03.1971, Síða 82

Ég hef leitað svo vítt
yfir landid mitt frítt,
nú er sál mín þjökuð og þreytt.
Allt, sem áður var bjart,
cr að eilífu svart,
og hver getur þá hvíldina veitt?
Guð, þú getur það vel,
því þú sigraðir hel,
vilt þú líta í náð til mín nú,
svo ég öðlist þann frið,
sem ég uni mér við,
og ég heiti þér eilífri trú.
Spurt
Þcgar heilsan bilar
koma sorgir og sár,
með hverjum degi, sem fæðist,
fölna brár.
Hví þola sumir þrautir
í fjölda ár?
Ef dauðinn á að birtast
barnsaldri á
og láta fölna fegurð
á æskunnar brá,
hví lagði guð þá í sálirnar
lífsins þrá?
Ef ástin er órar,
tryggðin tál
80
Goðasteinn