Úrval - 01.03.1979, Qupperneq 70

68
ÚRVAL
töfcí!®-# VER ER tilgangur fjöl-
skyldunnar að þínu
áliti?” Þessa spurningu
lögðu vísindamenn fyrir
nokkur hjón í Moskvu.
*
*
*
ÍK
H
5K-
*
*
*
Svarið var samhljóða: Að.eignast börn
og ala þau upp.
Þá var spurningin sett fram á
annan hátt: „Hver er grundvöllur
sambands ykkar?” Meira en
helmingur spurðra nefndi trausta,
gagnkvæma ást sem hornstein hjóna-
bandsins. I sumum tilfellum var alls
ekki minnst á börnin.
Þannig er um að ræða augljósa
mótsögn milli þess, sem fólk veit að
er tilgangur hjónabandsins, og þess
sem það sœkist eftir\ hjónabandinu.
Sjálft eðli fjölskyldunnar hefur
breyst. Fjölskyidan er ekki lengur
jafnstór og óumbreytanleg eins og
hún var á dögum afa og ömmu.
Engu að síður eru örlög heilla
meginlanda í vissum skilningi komin
undir stöðugleika fjölskyldunnar og
fjölda meðlima hennar. Er
þáttttakendur í umræðunum
leituðust við að fá innsýn í þessa
lífsnauðsynlegu stofnun, komu þeir
aftur og aftur að hlutverki konunnar
— eftir að hún losnaði úr ánauð og
fékk jafnrétti á við karla.
Það fyrsta sem konan gerði, eftir að
hafa fengið hið langþráða frelsi, var
að hafna sambandi án ástar (þrír
fjórðu allra skilnaðarbeiðna koma frá
konum) og neita að eiga jafnmörg
börn og með jafnskömmu millibili og
ömmur hennar gerðu.
I dag er ekki um að ræða nein