Úrval - 01.03.1979, Blaðsíða 112

Úrval - 01.03.1979, Blaðsíða 112
110 ÚRVAL stunur og uppköst. Stór rotta straukst við kinn hans, þegar hann rykkti upp höfðinu skall það á loftið, sem var rétt yfír honum. Hann reyndi að hafa hemil á örvæntingu sinni og hugsa. Hann gat ekki giskað á fjöldann, sem þarna var liggjandi á óhefluðum plönkum, hverri hillunni ofan á annarri. Hann heyrði mælt á mörgum tungum — fulani, serere, volof og mandinka. Sá sem var hægra megin við Kúnta talaði við sjálfan sig á volofmáli. Kúnta gat ekki að sér gert að gráta. Svo baðst hann fyrir, heitt og innilega, þótt hann gæti hvorki risið upp á hnén né vissi hvar austur var. Einstaka sinnum voru þilfars- lúgurnar opnaðar, og aðeins þá gat Kúnta greint hvort dagur var eða nótt. Þegar opnað var, komu fjórir hvítir menn með matarbala niður í lestina, slettu mat á diska og ráku þá inn á milli mannanna, sem lágu hlekkjaðir í öllum sínum úrgangi. Fyrst 1 stað ákvað Kúnta að borða ekkert, en sá sig svo um hönd. Ékki tækist honum að drepa hvítu mennina, ef hann yrði svo lémagna af matarleysi að hann gæti ekki hreyft sig. svo hann píndi sig til að éta kássuna, sem var úr möluðu korni, soðnu í pálmaolíu. Hann neyddi niður munnfylli eftir munnfylli — þangað til hann kastaði upp á ný. Eftir nokkra daga var útgangurinn í lestinni orðinn ólýsanlegur. Allt flóði í saur og spýju, og lýsnar skriðu í flokkum um alla lest. Loks komu átta menn bölvandi og ragnandi niður í lestina, með langar sköfur og stóra bala. Þeir skófu óþverran af hillunum ofan í balana. En andrúmsloftið þarna niðri skánaði ekkert. Eftir nokkra daga enn voru fangarnir reknir upp á þilfar, hlekkjaðir saman á öklunum tíu í hóp og skúraðir með burstum upp úr sjó. Það sveið undan saltvatninu og var sárt þegar burstarnir rifu hrúður af baki og öxlum. Svo komu um tuttugu svartar konu hlaupandi, naktar og óhlekkjaðar, og enn vall heiftin upp í Kúnta þegar hann sá græðgina í augum túbobanna. Einn þeirra byrjaði að draga eitthvert skrýtið áhald sundur og saman og úr því komu einkennilegir, sogandi tónar. Annar barði trumbur. Hinir túbobarnir hoppuðu upp og niður og benti hlekkjaföngunum að gera eins. „Hoppum!” hrópaði elsta konan allt í einu á mandínkamáli. „Hoppum og drepum túbob!” Sjálf byrjaði hún að hoppa og hreyfa handleggina eins og í stríðsdansi. Þetta varð til þess að mennirnir reyndu að gera eins, þótt veikburða væri. Kúnta fann, að fæturnir urðu máttvana mjög fljótt. Hann heyrði óljóst söngl kvennanna, þangað til hann skynjaði að þær voru að segja frá — segja frá því hvernig túbobarnir hefðu farið með þær afsíðist á skipinu og notað þær að vild. „Túbob fa!” sungu þær. „Drepum hvíta mennina!” Þær hoppuðu upp og niður í heiftaræði og hvítu mennirnir brostu út undir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.