Úrval - 01.06.1979, Side 30

28
„rautt”, um leið og hún bjó sér til
bæli úr hvítu handklæði. Hann benti
henni á vitleysuna, en hún hélt sínu
til streitu ,,rautt, rautt, rautt" —- og
kroppaði loks upp ofurlítið, rautt
kusk af handklæðinu, brosandi út
undir eyru.
Stundum er svo að sjá sem hún
njóti þess að gera þvert móti því, sem
hún er beðin. Einu sinni braut hún
hverja plastskeiðina eftir aðra, þrátt
fyrir bönn og beiðnir, þangað til
aðstoðarmaðurinn gaf henni merki:
,,Gott brjóta þær.” Á augabragði
hætti Koko að sveiga skeiðarnar til
brots en tók að kyssa þær. Hún veit,
hvenær hún er óþekk. Einu sinni,
þegar mér brast þolinmæðin við
hana, lýsti hún sjálfri sér sem
„þvermóðskupúka’ ’.
Hún hefur ótrúiega hæfni til að
vera dónaleg. „Skítafýla” er merki
sem er í miklu uppáhaldi hjá henni,
og þegar henni mislíkar em henni
mjög töm merki svo sem „asni” og
„fífl”. Einu sinni fauk í hana við
mig, og þá kallaði hún mig „þú
klósett skítugur skratti! ’ ’
Margt bendir mjög eindregið tii
þess, að Koko hafi fyllilega jafnmikla
leikhæfileika og mannfóikið. Þegar
hún var um fimm ára, uppgötvaði
hún lýgina. Aðstoðarmaður minn,
Kate Mann, var með Koko, þegar
hún réðist á elshúsvaskinn í hjól-
húsinu og sleit hann iausan. Seinna,
þegar ég spurði Koko hvort hún hefði
skemmt vaskinn, benti hún á hann
og sagði „Kate slæm þarna.”
ÚRVAL
Auðvitað gat hún ekki vitað að ég
vissi betur.
Sumar af lygum hennar em
furðulega fmmlegar. Einu sinni
þegar ég var önnum kafin að skrifa,
tók hún rauðan lit af gólfínu og
byrjaði að tyggja hann. „Ertu að
borða litinn?” spurði ég. Koko
svaraði „varir” og strauk litnum um
varir sér eins og hún væri að mála
varirnar, sakleysið uppmálað.
Nú er nýtt verkefni framundan
fyrir Koko. Hún skilur og sýnir
viðbrögð við hundruðum talaðra
orða. (Við verðum að stafa orð eins og
g-o-t-t-e-r-í og t-y-g-g-j-ó til þess að
hún skilji okkur ekki. Hún reynir að
tala sjálf, og hefur meira að segja að
eigin fmmkvæði reynt að nota
sfmann.) Nú eru Patrick Suppes og
samstarfsmenn hans hjá stærðfræði-
deild Stanfordháskóla að fullgera sér-
stakt tengiborð fyrir tölvu, sem á að
gera Koko kleift að tala með hjálp
talvélar. Aðalmarkmiðið er að þróa
skilning hennar á orðaröð.
■ Þegar hún styður á lykil á tölvu-
borðinu, myndast talað orð. Á
lyklunum em stafir og tölur, en auk
þess einföld tákn fyrir orð. Ef ég set
til dæmis epli fyrir Koko, getur hún
til dæmis ýtt á lyklana fyrir „langar”
„epli” „borða” með annarri hendi
— og tölvan myndar talið fyrir það,
sem hún vildi sagt hafa. Já, górillan
mfn er jafnvíg á báðar hendur og talar
tveimur tungum!
Hún hefur tekið upp hjá sjálfri sér
að kenna Michael að nota ákveðin