Úrval - 01.06.1979, Blaðsíða 112

110
ÚRVAL
Lacau barst hjálp í þessari aðför
sinni í gífurlega viðamiklum stjórn-
málalegum viðburði. í kosningunum
1923 var stjórninni, sem þjónað hafði
breska verndarveldinu, velt úr sessi og
fullkomlega þjóðernissinnuð stjórn
tók við. Sá ráðherra, sem stofnun
Lacaus heyrði undir, varð Morcos Bey
Hanna, stór maður og traustur, sem
af hálfu breta hafði eitt sinn verið
leiddur fyrir rétt, dæmdur og varpað í
fangelsi fyrir landráð. Tortr/ggni
hans í garð útlendinga, einkum breta
og alveg sérstaklega Carters, gerði
hann vilhallan hverri þeirri áætlun
sem kynni að neyða þá upp úr graf-
hýsinu, yfírNíl, burt úr Egyptalandi.
Það svarf til stáls 13. febrúar 1924.
Þegar þar var komið sögu hafði Carter
heilu og höldnu komist ofan í stein-
kistuna sjálfa, þótt undrum megi
sæta að hann hafi haft nokkurn tíma
til að sinna vísindastarfinu. Fyrst
hafði hann orðið að taka sundur ysta
hjúpinn eða himininn. Þar innan
við var lokið á næstu kistu. Þegar því
var upp lokið blasti við lok þriðju
kistunnar með gullnum bjarma, þar á
eftir hið fjórða, og á þvl rúnaletur,
sem virtist vera orð kóngsins sjálfs:
,,Ég hef séð daginn í gær; ég þekki
daginn á morgun.”
Ofan 1 fjórðu kistunni var dáindis
fögur kristalglitrandi og fáguð sand-
steinskista með granitloki. Loks, 12
febrúar að viðstöddum Lacau og
ýmsum fyrirmönnum, var tveggja
tonna þungu lokinu lyft með
blökkum og köðlum. Ofan í stein-
kistunni var gullin eftirmynd af
konunginum unga, og glitraði og
skein í öllum þeim ljósum, sem að
henni var beint. Þetta var meistarlegt
listaverk, gert úr viði og gyllt, ígreipt
með gljábrennslu, gleri og eðal-
steinum.
Áður en fyrirmennirnir fóru
þennan dag, ræddi Carter við þá um
fyrirkomulagið á fréttafundinum
daginn eftir. Hann spurði eins og
með öðru hvert nokkuð væri við það
að athuga að konur starfsmanna
fengju að heimsækja grafhýsið. Engum
mótmælum var hreyft. En næsta
morgun kom orðsending þar sem Carter
var tilkynnt, að ráðuneytið, sem hafði
yfir Fornleifadeildinni að segja, hefði
hafnað þessari beiðni. Carter þaut til
grafhýsisins og sýndi samstarfs-
mönnum sínum þetta ,,svívirðilega”
bréf. Allir urðu jafnundrandi og
reiðir og hann. Þeir sömdu þegar í
stað orðsendingu til að senda Lacau,
Morcos Bey Hanna og almenningi,
þar sem tilkynnt var að þeir myndu
loka grafhýsinu og hverfa frá störfum.
Og það var einmitt það sem þeir
gerðu. Carter lokaði bæði grafhýsinu
og vinnustofunni og tók með sér einu
lyklana, sem til voru — skildi tveggja
tonna bjarg hangandi í grönnum
köðlum yfír gullinni konungsmynd-
inni.
Lótushöfuðtð
Það er erfitt að skilja hvernig svo
margir leiftrandi gáfaðir einstaklingar