Úrval - 01.12.1980, Síða 29

LÍNANER MITTLÍF
27
Schepp öskraði. ,,Ég get ekki
haldið lengur.” Stöngin rann úr
höndum hans og hann datt niður á
sviðið nærri 12 metra fall (síðar um
nóttina dó hann). Karl sem hafði
staðið á slá sem lá milli Schepp og
Dick Faughnan, datt á línuna og gat
krækt fætinum utan um hana og
öryggislínu. Tengdasonur Karls.
Faughnan, féll niður á steinsteypu
(hann dó 35 mínútum síðar), á eftir
honum kom kjörsonur Karls, Mario,
sem var sá þriðji I neðstu röðinni
(hann skaddaðist I baki, svo hann var
lamaður fyrir neðan mitti upp frá
því). Gunther, sá srðasti í röðinni,
hélt bæði jafnvægisstönginni og jafn-
væginu. Faðir hans, Hermann, datt á
línuna, fékk svöðusár á höfuðið en
heppnaðist að ná taki á línunni með
báðum höndum. Jana féll niður á
bakið á Karli með afli sem hann hélt
að myndi skipta honum í tvennt.
Hún greip í fót hans um leið og hann
greip um handlegg hennar.
Gunther gekk í átt til Hermanns.
,,Er alltí lagi með þig, pabbi?”
,,Já, ég kemst út á pallinn.
Hjálpaðu Karli.''
Gunther steig yfir hendur föður
síns og heppnaðist að ná hinni hendi
Jönu. Þeir reyndu í sameiningu að
koma henni upp á línuna, en þeir
höfðu ekki mikinn kraft aflögu og
jafnvel fimmtíu kílóin hennar voru
þeim um megn. ,,Ekki sleppa mér,”
bað hún. Gunther kallaði eftir neti,
en sirkusmenn gátu bara fundið
stökkdýnu.
,,Þeir grípa þig,” sagði Gunther við
hana.
,,Nei!” æpti Jana um leið og hún
datt, með tæturna á undan. Hún
lenti til hliðar á dýnunni og reif hana
úr höndum þeirra sem héldu á henni
um leið og hún kom niður. Hiituð
hennar skall á gólfinu, en hún slapp
með mildan heilahristing.
Karl var með sprungu í mjaðma-
grind, tvöfalt kviðslit og brotin rif.
Hermann slapp með höfuðsárið. Af
þeim sjö sem i píramídanum voru var
Gunther sá eini sem slapp ómeiddur.
Daginn eftir slysið klifraði Gunther
og varalið upp stigann rétt er
sýningin var að hefjast. Karl var í
sjúkrarúmi sínu á spítalanum og grét.
Morguninn eftir var hann með háan
hita og verkjaði í allan skrokkinn. En
hann bað lækninn sinn að sleppa sér:
, ,Mér finnst ég vera sama og dauður á
jörðu niðri,” sagði hann við Helen.
,,Línan er mitt líf.”
Sorgin var þolanlegri á línunm en á
jörðu niðri. Karl tók þátt í sýning-
unni þann dag og iauk atriðinu með
því að standa á stól sem vó salt á stöng
sem lá á herðum bróður hans og
frænda og lét hann stólinn rugga af
nákvæmni til að hrella áhorfendur.
Hann hneigði sig og fór grátandi út af
sviðinu.
ÞEGAR KARL VAR á miðjum aldri
varð hann sí vinsælli sem ,,himin-
gengill”. Þetta er sólóatriði sem fclst
í því að hann gekk eftir kapli sem
strengdur var milli bygginga og yfir