Stefnir - 15.08.1947, Blaðsíða 27
„Og fivað skeðttr nú?”
Eftir James Whittaker.
Það hefur verið auðvelt að
selja fisk síðan 1939. Við skulum
ekki deila um það. Styrjöldin
skapaði hungraða markaði, sem
heimtuðu allan þann fisk, sem
ísland gat látið í té, og greiddu
hátt verð. Nokkrir markaðir eru
enn hungraðir, vantar ennþá
fisk, og hægt er að fá hátt verð
á þessum stríðsröskuðu svæðum.
En þetta mun ekki halda lengi
áfram. Sá tími mun koma í ná-
inni framtíð, að jafnvægi skap-
ast á ný í matvælaframleiðsl-
unni í veröldinni, og þá sérstak-
lega í Vestur-Evrópu. Þetta er
staðreynd og viðvörun til allra
á Islandi. Hvað mun ísland gera
þá?
íslendingar ættu að þakka guði
sínum fyrir það, að þeir njóta
einna bestu lífskjara í heiminum.
Þetta hefði auðveldlega getað
farið á annan veg. Ef ísland ætl-
ar að halda áfram að njóta þess-
ara góðu lífskjara, verður það að
byrja nú þegar — strax á þessu
augnahliki — að skipuleggja
sinn einasta atvinnuveg þannig,
að landið sé reiðubúið að ráða
frarn úr vandamálum þeim, sem
fyrir verða, þegar markaðirnir
hafa færst aftur í eðlilegt horf.
ísland verður að byrja að skipu-
leggja hlutina nú strax, svo að
það verði samkeppnisfært á
komandi árum. Þetta verður
ekki auðvelt, — í sannleika
verður það erfitt, — en það er
framkvæmanlegt.
Það er ekki ofsagt, að lífs-
skilyrði íslands byggjast að öllu
leyti á happasæld sjávarútvegs-
ins. Þetta er staðreynd, sem
margir íslendingar virðast
gleyma. Lífsskilyrðin hafa að
mörgu leyti verið svo auðveld
undanfarin fjögur til fimm ár,
að alvara veruleikans hefur
næstum því fallið í gleymsku.
An happasældar á mörkuðum
Evrópu, verður ísland að horf-
STEFNIR
23