Stefnir - 15.08.1947, Side 32
fá sem gleggí'*- yfirlit um ástíind
og afkomuhorfur sjávarútvegs-
ins.
2.
Aðalfundur L. í. Ú. 1947 vís-
ar til sameiginlegs erindis Land-
sambandsins, Sölusambands ís-
lenzkra fiskframleiðenda og Sölu
miðstöðvar Hraðfrystihúsanna
til Fjárhagsnefndar N. deildar
Aiþingis um meðferð viðskipta
— og gjaldeyrismála þjóðarinn-
ar, og skorar á Alþingi og rílcis-
stjórn að verða við óskum út-
vegsmanna um skipun þessara
mála.
Löng greinargerð fylgdi þess-
ari tillögu. Var þar gerð rækileg
grein fyrir viðhorfi útvegs-
manna til framleiðzlu og gjald-
eyrismeðferðar þjóðarinnar, og
sýntfram á réttlæti þeirrar sjálf-
sögðu kröfu að útvegsmönnum
væri gefinn kostur á að tilnefna
tvo af sjö manna ráði því sem
á hverjum tíma kæmu til að
hafa á hendi ráðstöfun á erlend-
um gjaldeyri.
3.
Aðalfundur L. í. Ú. 1947 telur
að framleiðsla landsmanna geti
á engan hátt risið undir núver-
andi dýrtíð í landinu og vill í því
sambandi benda á þá staðreynd,
að hækkað fiskverð um s. 1. ára-
mót hafi engan veginn komið að
fullum notum m. a. vegna hækk-
aðrar vísitölu. Enda var því
slegið föstu á s. 1. hausti, og ekki
véfengt, að ákveðið hlutfall yrði
að vera fast á milli lágmarks-
verðs á fiski innanlands og dýr-
tíðarvísitölunnar, eða þannig, að
65 aura lágmarksverðið miðað-
ist við 300 vísitölustig. Útvegs-
menn álíta bví með öllu tilgangs-
laust, og ekki í samræmi við ósk-
ir þeirra, að ríkið ábyrgist lág-
marksverð á fiski án þess að
framanritað sjónarmið sé þá
lagt til grundvallar.
Telur aðalfundurinn því mjög
illa farið að Alþingi skyldi láta
undir höfuð leggjast að skipuð
yrði nefnd sú, sem lögin um á-
byrgð ríkisins vegna vélbátaflot-
ans mæla fyrir um að skipuð
yrði og skila átti áliti fyrir 1.
febrúar síðastliðinn, um stöðvun
og niðurfærslu dýrtíðarinnar í
landinu.
Af þessu má fullyrða, að ís-
lenzk framleiðsla er ekki sam-
keppnishæf á heimsmarkaðinum
og afurðasölumál vor í framtíð-
inni í yfirvofandi háska, ef hér
verður ekki tekið fast og ákveð-
ið í taumana.
Með tilvísun til framanritaðs
28
STEFNIR