Vinnan og verkalýðurinn - 15.09.1955, Blaðsíða 3

Islendingar!
Árið um kring halda skip vor uppi reglubundnum
samgöngum á milli hinna dreifðu hafna á landinu, og yfir
veturinn eru þetta oft einu samgöngutækin, sem fólk getur
treyst til að skila farþegum og farmi heilum og óskemmd-
um í höfn. Þess á milli eru fjölþættir möguleikar til flutn-
inga, sem fela þó ekki í sér neitt varanlegt öryggi um
samgöngur, og er það því hagsmunamál landsbúa sjálfra að
beina sem mest viðskiptum til vor. Með því styðja þeir og
styrkja þjónustustarf vort og' stuðla að því, að það geti
aukizt og batnað.
Taxtar vorir fyrir vöruflutning eru yfirleitt án tillits
til vegalengdar, þar eð þjónusta vor miðar að því að jafna
nokkuð aðstöðu landsbúa til samgangna, og er þess vænzt,
að þeir, sem betur eru settir varðandi samgöngur, skilji
þetta og meti.
Skip vor eru traust og vel útbúin og skipshafnirnar
þaulæfðar, og er þetta mikils virði fyrir viðskiptamennina,
enda viðurkennt af tryggingarfélögunum, sem reikna þeim,
er vátryggja, lægsta iðgjald fyrir vörur sendar með skipum
vorum.
Þetta fyrirtæki er eign stærsta félagsins á landinu,
þjóðfélagsins. Sumum finnst það félag svo stórt, að þeir
finna vart til skildleika eða tengsla við það, en sá hugs-
unarháttur þarf að breytast.
Skipaúlgerð ríkisins
VINNAN og verhalýOurinn
129